ارزيابي مقايسه‌اي سطح ادراري آفلاتوكسين M1 در افراد مبتلا به Hepatitis C Virus (HCV) و افراد سالم

مقدمه: آفلاتوكسين‌ها، متابوليت ثانويه‌ي گونه‌هاي سكشن فلاوي (Aspergillus section flavi) مي‌باشند. آفلاتوكسين B1، (AFB1 يا Aflatoxin B1) هپاتوكارسينوژن، تراتوژن و موتاژن است. آفلاتوكسين M1 (AFM1)، فرم هيدروكسيله شده‌ي AFB1 است. با توجه به اثرات تخريبي كبد در اثر هپاتيت و آفلاتوكسين، اين مطالعه با هدف ارزيابي ميزان ميانگين سطح ادراري AFM1 در دو گروه افراد سالم (گروه شاهد) و مبتلايان به ويروس هپاتيت C (HCV يا Hepatitis C virus) (گروه مورد) انجام گرفت.روش‌ها: از 71 فرد مبتلا به HCV و 71 فرد سالم نمونه‌ي خون و ادرار گرفته شد. نمونه‌ي ادرار به روش Enzymelinked immunosorbent assay (ELISA) از نظر ميزان AFM1 مورد بررسي قرار گرفت. نمونه‌ي خون از نظر آنزيم‌هاي Serum glutamicoxaloacetic transaminase (SGOT)، Serum glutamicpyruvic transaminase (SGPT)، آلكالن فسفاتاز، بيلي‌روبين توتال و بيلي‌روبين دايركت بررسي شد.يافته‌ها: 29.57 درصد از افراد گروه مورد و 19.57 درصد از افراد گروه شاهد در ادرار خود داراي AFM1 بودند. ميانگين AFM1 افراد مبتلا به HCV، معادل 2.45 پيكوگرم بر ميلي‌ليتر و ميانگين AFM1 موجود در ادرار گروه شاهد 1.66 پيكوگرم بر ميلي‌ليتر به دست آمد. نتايج به دست آمده از سطح AFM1 در دو گروه داراي تفاوت معني‌داري بود (0.05 = P). غلظت سرمي SGPT و آلكالن فسفاتاز در افراد گروه مورد داراي AFM1 بيشتر از افراد فاقد AFM1 بود و اين تفاوت غلظت معني‌دار بود (0.012 = P). غلظت سرمي SGOT، بيلي‌روبين توتال و بيلي‌روبين مستقيم در دو گروه پيش‌گفته تفاوت معني‌داري نداشت.نتيجه‌گيري: وجود AFB1 در مبتلايان به HCV ممكن است سبب تسريع پيشرفت بيماري مزمن كبدي گردد. از اين رو، پيشنهاد مي‌گردد با اصلاح الگوي مصرف مواد غذايي، از مصرف آفلاتوكسين‌ها جلوگيري گردد و در نتيجه، از سرعت پيشرفت فرم مزمن بيماري كاسته شود.