تأثير 8 هفته تمرينات هوازي و مصرف عصاره‌ي هسته‌ي انگور بر شاخص‌هاي عملكردي قلبي عروقي مردان غيرفعال

مقدمه: كاهش فعاليت جسماني و پرفشاري خون، هر دو از عوامل خطر در ايجاد بيماري‌هاي قلبي- عروقي مي‌باشند. تمرينات هوازي و عصاره‌ي هسته‌ي انگور، داراي پتانسيل بالايي در كاهش يا مهار فشار خون و حاصل‌ضرب دوگانه ضربان- فشار خون (Rate-pressure product يا RPP) مي‌باشند. بر اين اساس، اين مطالعه با هدف تعيين تأثير 8 هفته تمرينات هوازي و مصرف عصاره‌ي هسته‌ي انگور بر شاخص‌هاي عملكردي قلبي- عروقي مردان غيرفعال، انجام شد. روش‌ها: در اين مطالعه‌ي نيمه ‌تجربي، 40 مرد غير ورزشكار سالم با ميانگين سن 0/98 ± 22/60 سال، وزن 5/11 ± 76/07 كيلوگرم و درصد چربي 1/64± 18/06 به صورت تصادفي در چهار گروه تمرين- مكمل (10 نفر)، تمرين– دارونما (10 نفر)، مكمل (10 نفر) و شاهد (10 نفر) تقسيم شدند. برنامه‌ي تمرينات هوازي شامل سه جلسه دويدن در هفته با شدت 85-60 درصد ضربان قلب ذخيره به مدت 8 هفته بود. پيش و پس از مداخله، شاخص‌هاي ضربان قلب، فشار خون سيستول (Systolic blood pressure يا SBP)، فشار خون دياستول (Diastolic blood pressure يا DBP) و حاصل‌ضرب دوگانه اندازه‌گيري شدند. داده‌ها، با استفاده از آزمون One-way ANOVA و آزمون تعقيبي Tukey تجزيه و تحليل شد. يافته‌ها: تمرينات هوازي همراه با مصرف عصاره‌ي هسته‌ي انگور، باعث كاهش معني‌دار شاخص‌هاي ضربان قلب، فشار خون سيستول و حاصل‌ضرب دوگانه در گروه تمرين- مكمل و مكمل، كاهش معني‌دار شاخص‌هاي ضربان قلب و حاصل‌ضرب دوگانه در گروه تمرين- دارونما (0/05 P) و همچنين، عدم تغيير معني‌دار شاخص فشار خون دياستول در تمامي گروه‌ها شد (0/05 P). با اين وجود، در گروه شاهد هيچ تغيير معني‌داري مشاهده نشد (0/05 P). نتيجه‌گيري: 8 هفته تمرين هوازي به صورت تنهايي (گروه تمرين- دارونما) يا همراه با مصرف عصاره‌ي هسته‌ي انگور (گروه تمرين- مكمل) و چه به صورت مصرف تنهايي عصاره‌ي هسته‌‌ي انگور (گروه مكمل)، باعث كاهش شاخص‌هاي عملكردي قلبي- عروقي در مردان غيرفعال مي‌شود.