بررسي مقايسه‌اي ميزان بروز عوارض تنفسي در دو روش بيهوشي با پروپوفول و ايزوفلوران با استفاده از ماسك حنجره‌اي در شيرخواران 24-6 ماهه‌ي تحت عمل جراحي فتق اينگوئينال

مقدمه: استفاده از ماسك حنجره‌اي در بيهوشي كودكان رو به افزايش است، اما در مورد نوع داروي نگهداري بيهوشي مورد استفاده در شيرخواراني كه راه هوايي آن‌ها توسط ماسك حنجره‌اي محافظت مي‌شود، مطالعات كافي انجام نشده است. مطالعه‌ي حاضر با هدف بررسي مقايسه‌اي ميزان بروز عوارض تنفسي در دو روش بيهوشي با پروپوفول و ايزوفلوران با استفاده از ماسك حنجره‌اي در شيرخواران 24-6 ماهه‌ي تحت عمل جراحي فتق اينگوئينال انجام شد. روش‌ها: در اين مطالعه، 90 شيرخوار 24-6 ماهه كه كانديداي عمل هرنيورافي (Herniorrhaphy) با ماسك حنجره‌اي بودند، به شكل تصادفي به دو گروه 45 نفره تقسيم شدند. در گروه اول، پروپوفول و در گروه دوم، ايزوفلوران به عنوان نگهدارنده‌ي بيهوشي استفاده شد. ميزان SPO2 (اشباع اكسيژن شرياني) و CO2 انتهاي بازدمي و فشار متوسط شرياني حين عمل هر 5 دقيقه ثبت شد و در ريكاوري، SPO2 و فشار متوسط شرياني هر 15 دقيقه و عوارض تنفسي (لارنگواسپاسم، برونكواسپاسم و سرفه) و ميزان تهوع و استفراغ در تمامي بيماران ارزيابي و در فرم جمع‌آوري اطلاعات هر بيمار ثبت گرديد. يافته‌ها: دريافت كنندگان پروپوفول از ميانگين CO2 انتهاي بازدمي، ضربان قلب و فشار متوسط شرياني پايين‌تري برخوردار بودند. همچنين، درصد اشباع اكسيژن خون در دقايق 15، 25 و 30 عمل و در بدو ورود و دقايق 15 و 45 ريكاوري در گروه ايزوفلوران به طور معني‌داري پايين‌تر بود (0/010 P). عوارض تنفسي و مدت زمان اقامت در ريكاوري در گروه دريافت كننده‌ي پروپوفول كمتر بود، اما اين تفاوت از لحاظ آماري معني‌دار نبود. نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج حاصل از اين مطالعه و با بررسي ساير متون، پيشنهاد مي‌شود از پروپوفول براي نگهداري بيهوشي در شيرخواران بيهوش با ماسك حنجره‌اي استفاده شود.