بررسي مقايسه‌اي تزريق داخل نخاعي مخلوط ماركائين با سولفات منيزيم و يا نئوستيگمين با فنتانيل بر مدت زمان بي‌دردي، تهوع و استفراغ، احتباس ادراري و ميزان درخواست مسكن در 24 ساعت اوليه بعد از عمل جراحي در بيماران مبتلا به فتق منفرد ديسك كمري

مقدمه: بررسي‌ها نشان داده است كه به طور معمول، داروهاي مسكن سيستميك يا وريدي، تأثير چنداني در كنترل درد بعد از عمل ندارند. از اين رو، مطالعه‌ي حاضر با هدف مقايسه‌ي تأثير تزريق داخل نخاعي مخلوط ماركائين با سولفات منيزيم و يا نئوستيگمين با فنتانيل بر مدت زمان بي‌دردي، تهوع و استفراغ، احتباس ادراري و ميزان درخواست مسكن در 24 ساعت اوليه بعد از عمل جراحي در بيماران مبتلا به فتق منفرد ديسك كمري به انجام رسيد. روش‌ها: در اين مطالعه‌ي كارآزمايي باليني، 150 بيمار كانديداي عمل جراحي ديسك كمر، در سه گروه 35 نفره توزيع شدند. در گروه اول، در زمان تزريق داروهاي اسپاينال، از ماركائين همراه با سولفات منيزيم، در گروه دوم ماركائين همراه با نئوستيگمين و در گروه سوم از ماركائين به همراه فنتانيل استفاده شد. بعد از عمل جراحي، هر 6 ساعت تا مدت 24 ساعت مجموعه‌ي علايم و نشانه‌هاي بيمار شامل درد محل عمل، احتباس ادراري، درخواست بيمار براي مورفين اضافه تزريق وريدي، تهوع و استفراغ ارزيابي و در نمودار كنترل علايم و نشانه‌هاي بيمار ثبت شد. داده‌هاي به دست آمده، در نهايت وارد رايانه شد و با استفاده از نرم‌افزار SPSS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: ميانگين شدت درد، بروز تهوع و استفراغ و احتباس ادراري، بين 24-2 ساعت بعد از عمل، در هر سه گروه مورد مطالعه اختلاف معني‌داري نداشت. نتيجه‌گيري: اضافه كردن سولفات منيزيم، نئوستيگمين و يا فنتانيل، تأثيري در كاهش عوارض پس از عمل نداشت و هر سه تركيب داراي تأثير مشابه بر ميزان درد و ديگر عوارض پس از عمل بود. از اين رو، بر حسب شرايط بيمار و طبق نظر پزشك متخصص بيهوشي و جراح، و با در نظر گرفتن هزينه‌هاي مربوط و ميزان دسترسي به دارو، مي‌توان از هر يك از اين تركيبات دارويي جهت كنترل درد و كاهش عوارض پس از عمل در بيماران تحت ديسكتومي استفاده نمود.