بررسي دز جذبي و محاسبه ريسك بروز سرطان ثانويه تيروئيد در راديوتراپي تمام مغز

مقدمه: پرتودرماني، مهم‌ترين قسمت درمان تومورهاي مغزي پس از جراحي مي‌باشد. به دليل اين كه سرطان تيروئيد دومين بدخيمي ناشي از پرتودرماني است، تعيين دز جذبي تيروئيد و محاسبه‌ي خطر بروز سرطان ثانويه‌ي تيروئيد از اهميت بالايي برخوردار است. هدف از انجام اين مطالعه، بررسي دز جذبي تيروئيد و محاسبه‌ي خطر بروز سرطان ثانويه‌ي تيروئيد در پرتودرماني تمام مغز بود. روش‌ها: اين مطالعه بر روي 50 بيمار كانديداي پرتودرماني تمام مغز با ميانگين سني زير 30 سال در بيمارستان ميلاد شهر اصفهان و با استفاده از شتاب دهنده‌ي ONCOR و با فوتون 6 مگاولت انجام شد. جهت تعيين دز رسيده به تيروئيد، از دزيمتر Thermoluminescence dosimeter (TLD) استفاده گرديد. سپس، به منظور محاسبه‌ي خطر بروز سرطان ثانويه‌ي تيروئيد، از مدل تخمين خطر Biological Effected of Ionizing Radiation Committee (BEIR VII) و كميت پيشنهادي International Commission on Radiological Protection (ICRP) يعني خطر نسبي اضافي (Excess relative risk يا ERR) استفاده شد. يافته‌ها: ميانگين دز جذبي تيروئيد در زنان 0/611 ± 1/976 و در مردان 1/041 ± 2/213 سانتي‌گري به دست آمد. ميانگين خطر بروز سرطان ثانويه‌ي تيروئيد 3، 5، 10، 15 و 20 سال پس از پرتودرماني تمام مغز در زنان به ترتيب برابر 1/614 ± 4/601، 0/595 ± 1/559، 0/063 ± 0/176، 0/018 ± 0/050 و 0/009 ± 0/022 و در مردان به ترتيب 1/721 ± 3/253، 0/516 ± 1/150، 0/066 ± 0/125، 0/019 ± 0/035 و 0/008 ± 0/016 به دست آمد. مقدار دز جذبي تيروئيد ارتباطي با سن بيماران نداشت (0/743= P). نتيجه‌گيري: ميزان خطر بروز سرطان ثانويه‌ي تيروئيد با جنسيت بيماران در ارتباط است و مقدار آن در زنان 1/4 برابر بيشتر از مردان مي‌باشد. علاوه بر آن، با افزايش سن پس از تابش‌گيري ميزان خطر بروز سرطان ثانويه‌ي تيروئيد روند كاهشي در كل جمعيت، زنان و مردان دارد.