بررسي ارتباط لنفوسيت‌هاي T سيتوتوكسيك Cd8 و ساير مشخصات باليني و آسيب‌شناسي با بقاي بيماران مبتلا به سرطان پستان

مقدمه: تعامل سيستم ايمني با سلول‌هاي تومورال، مي‌تواند عنصر مهمي در تعيين رفتار تومور و در نتيجه طول عمر بيمار باشد. در اين مطالعه، لنفوسيت‌هاي T سيتوتوكسيك CD8 به عنوان يك عامل پيش‌آگهي دهنده در مقايسه با ساير ويژگي‌هاي تومور در ارتباط با بقا و مرگ و مير بيماران سرطان پستان ارزيابي شدند. روش‌ها: نمونه‌هاي پاتولوژي 52 بيمار مبتلا به سرطان پستان انتخاب شد. لنفوسيت‌هاي CD8 به روش ايمونوهيستوشيمي (Immunohistochemistry يا IHC) رنگ‌آميزي و به صورت نيمه ‌كمي شمارش شدند. خصوصيات باليني و آسيب‌شناسي شامل مرحله (Stage)، درجه (Grade)، درگيري غدد لنفاوي، نوع تومور، تهاجم لنفوواسكولار، متاستاز، عود، نشانگرهاي Estrogen receptor (ER)، Progesterone receptor (PR)، Human epidermal growth factor receptor 2 ( HER2 ) و Ki67، سابقه‌ي خانوادگي، مرگ و مير و بقاي كلي بيماران ارزيابي و ثبت گرديد. يافته‌ها: بين وجود CD8 با مرگ و مير (050/0 = P) و بقاي كلي بيماران (090/0 = P) ، رابطه‌ي آماري معني‌داري ديده نشد. در بين ويژگي‌هاي تومور، مرحله (020/0 = P)، درگيري غدد لنفاوي (020/0 = P)، نشانگر Ki67 (045/0 = P)، متاستاز (001/0 amp;gt; P) و عود (008/0 = P) با ميزان مرگ و مير ارتباط معني‌داري داشت. بقاي كلي بيماران با مرحله (009/0 = P)، درگيري غدد لنفاوي (003/0 = P)، متاستاز (020/0 = P)، نبود نشانگر PR (020/0 = P) و نشانگر Ki67 (010/0 = P) در ارتباط بود. نتيجه‌گيري: با وجود مطرح شدن CD8 به عنوان يك عامل پيش‌گويي كننده‌ي بقا در برخي مطالعات، چنين ارتباطي در مطالعه‌ي حاضر ديده نشد. جهت ارزيابي ارتباط سيستم ايمني با مرگ و مير و بقا، مطالعات با نمونه‌ي بيشتر و بررسي هم‌زمان چندين رده‌ي سلول ايمني پيشنهاد مي‌گردد.