بررسي يافته‌هاي دموگرافيك، باليني و كالبدگشايي در مرگ ناشي از مسموميت حاد با متادون

مقدمه: متادون، دارويي است كه در كاهش درد و درمان اعتياد استفاده مي‌شود و مصرف آن رو به افزايش است. در اين مطالعه، يافته‌هاي باليني و پزشكي قانوني در متوفيان مسموميت با متادون در گروه‌هاي سني مختلف مورد بررسي قرار گرفت. روش‌ها: مطالعه‌ي حاضر به صورت مقطعي بر روي متوفيان ناشي از مسموميت با متادون در سال‌هاي 95-1384 انجام گرفت. پرونده‌ي متوفيان در بخش مسمومين و پزشكي قانوني بررسي شد و اطلاعات مربوط به مشخصات دموگرافيك، علايم باليني، كالبدشكافي و پاتولوژي استخراج و تحليل گرديد. يافته‌ها: نفر متوفي ناشي از مسموميت با متادون بررسي شدند. 5/86 درصد آن‌ها مرد بودند. ميانگين سني متوفيان 22/19 ± 70/42 سال بود. بيشتر مردان در سنين 45-20 سال و بيشتر زنان در سنين كمتر از 20 سال بودند (005/0 = P). مصرف متادون در 6/55 درصد متوفيان به صورت سوء ‌مصرف و در 8/35 درصد موارد، به علت خودكشي بوده است. بيشتر متوفيان (0/82 درصد) در بدو ورود به اورژانس، با كاهش سطح هوشياري مراجعه كرده بودند. بين علت مسموميت، سابقه‌ي خودكشي، خودزني، مصرف سيگار و بيماري زمينه‌اي بسته به گروه‌هاي سني مختلف، تفاوت معني‌داري وجود داشت. علت مرگ در اثر مسموميت با متادون در بيشتر موارد (0/37 درصد) نارسايي تنفسي بود. يافته‌ي پاتولوژيك در كبد (9/43 درصد) و مغز (7/31 درصد) متوفيان يافت شد. در كالبدگشايي در بيشتر متوفيان، گرفتاري بيش از يك عضو ديده شد (6/42 درصد) كه بسته به گروه‌هاي سني، متفاوت نبود. نتيجه‌گيري: با توجه به شيوع متوفيان ناشي از مسموميت با متادون در سنين جواني و به دنبال سوء مصرف آن، مديريت مصرف متادون در گروه‌هاي سني مختلف جهت كاهش مرگ و مير با آن ضروري به نظر مي‌رسد.