تايپينگ مولكولي سويه‌هاي Staphylococcus Aureus مقاوم به متي‌سيلين جدا شده از بيماران بستري در بخش مراقبت‌هاي ويژه‌ي بيمارستان‌هاي شهر تهران در سال 1395 بر اساس الگوي agr

Staphylococcus aureus، از جمله شايع‌ترين عفونت‌هاي بيمارستاني به شمار مي‌رود. افزايش عفونت‌هاي ناشي از اين باكتري و مقاومت آن به بسياري از آنتي‌بيوتيك‌ها، باعث بروز مشكلات بسياري شده است. هدف از انجام مطالعه‌ي حاضر، بررسي مولكولي Staphylococcus aureus مقاوم به متي‌سيلين (Methicillinresistant Staphylococcus aureus يا MRSA) جدا شده از بيماران بستري در Intensive care unit (ICU) بيمارستان‌هاي شهر تهران بود.روش‌ها: در اين پژوهش، 443 نمونه‌ي باليني جهت جداسازي MRSA مورد بررسي قرار گرفت و 125 نمونه‌ وارد مطالعه شد. پس از جداسازي MRSA، مقاومت آنتي‌بيوتيكي ايزوله‌هاي جداسازي شده به روش انتشار ديسك در آگار (Disk diffusion) بررسي گرديد. در ادامه، تمامي سويه‌هاي MRSA از نظر وجود ژن‌هاي كد كننده‌ي توكسين PantonValentine leukocidin (PVL) و Toxic shock syndrome toxin (TSST) با استفاده از تكنيك Polymerase chain reaction (PCR) مورد بررسي قرار گرفت و در نهايت، تايپينگ agr با استفاده از تكنيك Multiplex PCR تعيين شد.يافته‌ها: بيشترين ميزان مقاومت نسبت به آنتي‌بيوتيك‌هاي پني‌سيلين (122 مورد، 97.6درصد)، كانامايسين (105 مورد، 0/84 درصد) و جنتامايسين (95 مورد، 0/76 درصد) بود. در ميان 125 گونه‌ي MRSA، شايع‌ترين ژن به tst (84 مورد، 0/67 درصد) و سپس ژن pvl (25 مورد، 0/20 درصد) اختصاص يافت. شايع‌ترين نوع agr نيز به تايپ I با فراواني 0/52 درصد، تايپ III با فراواني4/34 درصد، تايپ II با فراواني 6/9 درصد و تايپ IV با فراواني 0/4 درصد تعلق داشت.نتيجه‌گيري: نتايج حاكي از افزايش قابل توجه مقاومت Staphylococcus aureus نسبت به آنتي‌بيوتيك‌هاي مختلف بود كه هشداري جدي جهت درمان عفونت‌هاي ناشي از Staphylococcus aureus مي‌باشد. بنابراين، سياست مصرف اين آنتي‌بيوتيك‌ها بايد مورد بازبيني قرار گيرد. همچنين، الگوي توليد توكسين و مقاومت آنتي‌بيوتيكي در بين سويه‌هاي با agr تايپ مختلف، متفاوت بود و پيشنهاد مي‌شود كه خصوصيات مولكولي سويه‌ها به صورت دوره‌اي مورد بررسي قرار گيرد.