مقايسه‌ي دانسيته‌ي عروقي بافت‌هاي اتساع يافته با بافت طبيعي در بيماران نيازمند بافت جايگزين

مقدمه: از روش‌هاي مختلفي براي تأمين بافت‌هاي از دست رفته در بيماران دچار تروما و سوختگي استفاده مي‌شود كه از جمله اين روش‌ها مي‌توان به اتساع بافت اشاره نمود كه مطالعات كمي در اين زمينه صورت گرفته است. مطالعه‌ي حاضر با هدف مقايسه‌ي دانسيته‌ي عروقي در بافت‌هاي اتساع يافته در روش اتساع دهنده‌ي بافتي در مقايسه با بافت طبيعي در بيماران دچار بافت از دست رفته انجام شد. روش‌ها: اين پژوهش كارآزمايي باليني در سال 1395 بر روي 25 بيمار كانديد جبران پوست از دست رفته به روش اتساع بافت انجام گرديد. نمونه‌ها تحت تعبيه‌ي بافت اتساع يافته در زير جلد قرار گرفتند و پس از اتمام مراحل درماني، هنگام خروج اتساع دهنده از بدن، از 5 محل كپسول، بافت زير جلد اتساع يافته، بافت زير جلد اتساع نيافته، پوست اتساع يافته و پوست اتساع نيافته، نمونه تهيه شد. سپس دانسيته‌ي عروقي نمونه‌ها توسط متخصص پاتولوژي تعيين گرديد و با بافت سالم ناحيه‌ي مجاور مورد مقايسه قرار گرفت. يافته‌ها: ميانگين دانسيته‌ي عروقي داخل كپسول اتساع يافته، نسج زير جلد ناحيه‌ي اتساع يافته و نسج زير جلد ناحيه‌ي اتساع نيافته به ترتيب 4.37 ± 8.96، 3.29 ± 7.36 و 2.40 ± 5.08 بر ميلي‌متر مربع به دست آمد. اختلاف معني‌داري بين دانسيته‌ي عروقي نسج زير جلد ناحيه‌ي اتساع يافته و اتساع نيافته وجود داشت (0.001 P). نتيجه‌گيري:ميانگين دانسيته‌ي عروقي نسج زير جلد ناحيه‌ي اتساع يافته و نسج زير جلد ناحيه‌ي اتساع نيافته اختلاف معني‌داري نشان داد.