عنوان مقاله :
مقايسهي تأثير اعمال پيشدارو با تيوپنتال سديم، سولفات منيزيم، ميدازولام، اتوميديت و رميفنتانيل بر بروز ميوكلونوس و درد ناشي از القاي بيهوشي با اتوميديت
پديد آورندگان :
صفوي ، محمدرضا دانشگاه علوم پزشكي اصفهان - مركز تحقيقات بيهوشي و مراقبت هاي ويژه , هنرمند ، عظيم دانشگاه علوم پزشكي اصفهان - مركز تحقيقات بيهوشي و مراقبتهاي ويژه , ذوالفقاري ، شهربانو دانشگاه علوم پزشكي اصفهان - دانشكدهي پزشكي - كميتهي تحقيقات دانشجويي
كليدواژه :
ميوكلونوس , اتوميديت , ميدازولام , بيهوشي
چكيده فارسي :
مقدمه: مطالعهي حاضر، با هدف مقايسهي اعمال پيشدارو با تيوپنتال سديم، سولفات منيزيم، ميدازولام، دز پريم اتوميديت و رميفنتانيل وريدي بر كاهش بروز ميوكلونوس و درد ناشي از القاي بيهوشي با اتوميديت انجام گرفت.روشها: اين مطالعهي كارآزمايي باليني بر روي 162 بيمار كانديداي بيهوشي انجام گرفت. بيماران در شش گروه 27 نفرهي دريافت كنندهي تيوپنتال سديم، سولفات منيزيم، ميدازولام، رميفنتانيل، دز پريم اتوميديت يا سالين قرار گرفتند. سپس، درد، ميوكلونوس و عوارض در شش گروه تعيين و مقايسه شد. يافتهها: شدت ميوكلونوس در دقايق صفر، 10 و 15 ميان شش گروه مورد مطالعه تفاوت معنيداري نداشت و تنها در دقيقهي 5، كمترين شدت ميوكلونوس در بيماران دريافت كنندهي ميدازولام (0/51) و رميفنتانيل (0/81) و بيشترين شدت، در بيماران دريافت كنندهي منيزيم سولفات (1/88) و دز پريم اتوميديت (1/77) ديده شد كه اين اختلاف از لحاظ آماري معنيدار بود (0/002 = P). نتيجهگيري: به نظر ميرسد تجويز ميدازولام به همراه اتوميديت براي بيهوشي انتخاب مناسبي باشد؛ چرا كه اين روش درماني، داراي عوارض كمتري نظير بروز پايينتر ميوكلونوس و درد كمتر ميباشد. در عين حال، توصيه ميگردد مطالعات بيشتري در اين زمينه انجام گيرد.
عنوان نشريه :
مجله دانشكده پزشكي اصفهان
عنوان نشريه :
مجله دانشكده پزشكي اصفهان