بررسي فراواني ژن‌هاي پلاسميدي مقاومت به كينولون qepA و aac(6 )Ib-cr- در جدايه‌هاي Klebsiella Pneumoniae بيماران مبتلا به عفونت ادراري در يزد

مقدمه: Klebsiella pneumoniae باكتري شايع در عفونت‌هاي بيمارستاني به خصوص عفونت دستگاه ادراري است. با توجه به افزايش مقاومت به فلوروكينولون‌ها و نبود گزارش‌هاي دقيق از شيوع ژن‌هاي پلاسميدي، هدف از انجام اين مطالعه، تعيين فراواني ژن‌هاي پلاسميدي qepA و aac(6 )-Ib-cr در Klebsiella pneumonia جدا شده از نمونه‌هاي ادرار بيماران در شهر يزد بود.روش‌ها: در اين مطالعه‌ي توصيفي مقطعي، در سال 1393 طي 9 ماه تعداد 70 جدايه‌ي Klebsiella pneumonia از ادرار بيماران جدا شد. الگوي مقاومت براي فلوروكينولون‌هاي رايج به روش ديسك ديفيوژن تعيين و ميزان حداقل غلظت مهار كنندگي به روش Epsilometer test (Etest) انجام شد. واكنش Polymerase chain reaction (PCR) جهت بررسي حضور ژن‌هاي qepA و aac(6 )-Ib-cr با استفاده از پرايمرهاي اختصاصي انجام شد. نتايج با استفاده از نرم‌افزار SPSS واكاوي شد.يافته‌ها: نتايج ديسك ديفيوژن نشان داد بيشترين و كمترين مقاومت به ترتيب مربوط به ناليديكسيك اسيد (40.0 درصد) و لووفلوكساسين (27.1 درصد) بود. بر اساس نتايج حداقل غلظت مهار كنندگي براي ناليديكسيك اسيد و سيپروفلوكساسين به ترتيب 45.7 درصد و 38.6 درصد جدايه‌ها مقاوم شناخته شدند. ژن aac(6 )-Ib-cr در 21 جدايه (30.0 درصد) مشاهده شد، اما ژن qepA در هيچ يك از جدايه‌ها رديابي نشد.نتيجه‌گيري: بر اساس يافته‌هاي مطالعه‌ي حاضر، مقاومت بالايي نسبت به فلوروكينولون‌هايي كه به طور عمومي مـورد استفاده قرار مي‌گيرند، كسب شده است. فراواني بالاي ژن aac(6 )-Ib-cr زنگ خطري براي منطقه مي‌‌باشد. از اين رو، بايد نظارت بر وضعيت مقاومت ضد ميكروبي اين باكتري قبل از شروع درمان به طور جدي مورد بازبيني قرار گيرد و به طور مستمر مقاومت با واسطه‌ي پلاسميد و مقاومت كروموزومي بررسي شود.