مقايسه‌ي مهارت‌هاي حل مسأله و راهبردهاي تنظيم شناختي هيجان در افراد با علايم بيماري‌هاي روان‌تني و جمعيت شاهد در شهر اصفهان

مقدمه: برخي از بيماري‌هاي رواني داراي نشانه‌هاي جسمي هستند كه نمود آن به صورت بيماري با نشانه‌هاي جسماني ديده مي‌شود. پژوهش در مورد برخي مهارت‌هاي شناختي در بيماران روان‌تني، كوششي در جهت شناخت فرايندهاي ذهني جسماني‌سازي است. هدف از انجام اين پژوهش، مقايسه‌ي مهارت‌هاي حل مسأله و راهبردهاي تنظيم شناختي هيجان در افراد با علايم بيماري‌هاي روان‌تني و جمعيت شاهد در شهر اصفهان بود. روش‌ها: پژوهش حاضر، از نوع علي مقايسه‌اي بود كه در سه ماهه‌ي دوم سال 1395 در شهر اصفهان انجام شد. نمونه‌ي مورد مطالعه، 68 نفر شامل 34 نفر گروه مورد (داراي علايم بيماري‌هاي روان‌تني) و 34 نفر جمعيت شاهد (بدون علايم بيماري‌هاي روان‌تني) بودند. اين افراد، از بين مراجعان مركز تحقيقات روان‌تني دانشگاه علوم پزشكي اصفهان با تشخيص بيماري روان‌تني از سوي روان‌پزشكان مركز و بر اساس مصاحبه‌ي باليني و ساير بررسي‌هاي پزشكي و روان‌پزشكي انتخاب شدند. همراهان بيماران نيز به صورت در دسترس به عنوان گروه شاهد انتخاب گرديدند. ابزار تحقيق، شامل پرسش‌نامه‌هاي حل مسأله‌ي Heppner و Petersen و راهبردهاي تنظيم شناختي هيجان Garnefski و Kraaij بود. يافته‌ها: يافته‌هاي آزمون Multivariant ANCOVA نشان داد بين مهارت حل مسأله (به جز مؤلفه‌ي سبك گرايش اجتناب) و راهبردهاي تنظيم شناختي هيجان در افراد داراي علايم روان‌تني و جمعيت شاهد در شهر اصفهان تفاوت معني‌داري وجود دارد (0/050 P براي همه). نتيجه‌گيري: پس از بررسي‌هاي انجام شده، مشخص گرديد نقش مهارت‌هاي حل مسأله (به جز مؤلفه‌ي سبك گرايش اجتناب) و تنظيم شناختي هيجان در بروز يا عدم بروز علايم روان‌تني شايان توجه است.