ريتالين و عوارض ناشي از سوء مصرف آن

ريتالين يك متيل فنيديت و محرك دستگاه عصبي است. اثرات فارماكولوژيك آن تا حدي شبيه آمفتامين‌ها مي‌باشد و به صورت قرص‌ و كپسول‌ در كودكان و در بعضي آسيب‌هاي مغزي استفاده مي‌شود. اين ماده مؤثرترين و رايج‌ترين دارو در درمان بيش‌فعالي به شمار مي‌رود و سال‌هاست كه براي كودكان مبتلا تجويز مي‌شود. با اين حال، پتانسيل سوء مصرف آن بالا است و در بعضي از اقشار مانند دانشجويان و دانش‌آموزان به منظور افزايش تمركز و با هدف موفقيت در امتحانات مورد استفاده قرار مي‌گيرد. مصرف دز بالا و به ويژه استفاده‌ي استنشاقي و از طريق بيني و تزريق وريدي آن، مي‌تواند عوارض متعددي را ايجاد نمايد. استفاده‌ي استنشاقي ريتالين عوارضي شبيه مصرف كوكائين و آمفتامين دارد و عوارض عصبي آن مي‌تواند شامل تحريك‌پذيري و رفتارهاي پرخطر، پارانويا و سايكوز باشد. در بعضي مدل‌هاي حيواني نيز صدمات ساختماني دستگاه عصبي و برخي ارگان‌ها گزارش شده است. با توجه به اين كه ريتالين به عنوان بهترين دارو در درمان كودكان مبتلا به بيش‌فعالي مطرح است و پتانسيل سوء مصرف بالايي هم دارد، لازم است كنترل و نظارت زيادي در توزيع و مصرف آن براي افراد تحت درمان وجود داشته باشد و همچنين، از توزيع نابه‌جاي آن ممانعت به عمل آيد.