شيوع زايمان سزارين و عوامل مرتبط با آن در زنان نخست‌زا در استان تهران در سال 1394

مقدمه: در سال‌هاي اخير، شيوع زايمان سزارين به طور قابل ‌ملاحظه‌اي در سراسر جهان به ويژه در ايران افزايش يافته است. هدف از انجام پژوهش حاضر، تعيين شيوع زايمان سزارين در زنان نخست‌زا و عوامل مرتبط با آن در زايشگاه‌هاي استان تهران بود. روش‌ها: اين مطالعه‌ي مقطعي بر روي 2120 زن نخست‌زا با زايمان تك‌قلويي مراجعه‌ كننده به زايشگاه‌هاي استان تهران طي 3015 تير 1394 انجام شد. داده‌ها با استفاده از چك ‌ليست محقق‌ ساخته و از طريق مصاحبه با مادران و بررسي پرونده‌ي آنان در اتاق زايمان جمع‌آوري شد. به‌ منظور بررسي عوامل مرتبط با زايمان سزارين، از مدل Logistic regression استفاده گرديد. يافته‌ها: شيوع زايمان سزارين در اين مطالعه برابر با 72/1 درصد بود. نتايج تحليل تك متغيره نشان داد كه سن بالاي مادر، تحصيلات دانشگاهي پدر و مادر، اشتغال مادر، وضعيت اقتصادي بالا، نمايه‌ي توده‌ي بدني بالاي مادر، دور سر بالاي نوزاد، پره‌اكلامپسي و استفاده از روش‌هاي كمك باروري با زايمان سزارين ارتباط داشت (0/050 P). در تحليل چند متغيره، سن مادر، وضعيت اقتصادي، نمايه‌ي توده‌ي بدني مادر و دور سر نوزاد بر زايمان سزارين اثر معني‌داري داشتند (0/050 P). نتيجه‌گيري: شيوع زايمان سزارين در تهران بسيار بالا مي‌باشد. عواملي مانند سن مادر، وضعيت اقتصادي، نمايه‌ي توده‌ي بدني و دور سر نوزاد در افزايش زايمان سزارين نقش دارند. همچنين، نياز مبرم به بهبود آموزش، بالا بردن كيفيت خدمات زايمان طبيعي و ارايه‌ي مداخلات روان‌شناختي به منظور كاهش ميزان زايمان سزارين و عوارض جانبي آن وجود دارد.