بررسي تأثير سولفات منيزيم بر درد، تهوع و استفراغ، ميزان مصرف مخدر و داروي هوشبر مورد نياز در اعمال جراحي پيوند قرنيه و ترميم جداشدگي شبكيه

مقدمه: درد و تهوع/استفراغ بعد از عمل، جزء شايع‌ترين عوارض پس از اعمال جراحي ماژور چشمي هستند ودر رابطه با كنترل آن‌ها، اتفاق نظر كلي وجود ندارد. در اين مطالعه، تأثير سولفات منيزيم بر درد، تهوع/استفراغ بعد از عمل و ميزان داروي هوشبر و مخدر مصرفي در جراحي‌هاي پيوند قرنيه و ترميم جداشدگي شبكيه بررسي شد. روش‌ها: در اين مطالعه، 110 بيمار كانديداي پيوند قرنيه و ويتركتومي به دو گروه مساوي تقسيم و به روش مشابه بيهوش شدند. قبل ازالقاي بيهوشي، در بيماران گروه مورد سولفات منيزيم وريدي به ميزان 50 ميلي‌گرم بر كيلوگرم ظرف 10 دقيقه و سپس، 15 ميلي‌گرم بر كيلوگرم در ساعت، و در بيماران گروه شاهد، نرمال سالين با حجم و زمان مشابه تجويز شد. شدت درد، تهوع/استفراغ، ميزان مصرف مخدر اضافه و همچنين، ميزان كل داروي هوشبر و پارامترهاي هموديناميك حين و پس از عمل ثبت و بررسي شد. يافته‌ها: در گروه مورد، شدت درد (1/8) و تهوع (0/3) كمتر از اين مقادير در گروه شاهد (شدت درد 2/8 و شدت تهوع 1/1) بود (0/020 = P براي هر دو)، اما فراواني بروز استفراغ (0/500=P) و دز كلي پتيدين و اندانسترون (0/050 P) بين دو گروه تفاوت معني‌داري نداشت. نتيجه‌گيري: تجويز سولفات منيزيم نسبت به دارونما در جراحي پيوند قرنيه و ويتركتومي، داراي تأثير بيشتري بر كاهش درد و تهوع بعد از عمل و مصرف داروي هوشبر در حين عمل مي‌باشد.