بررسي فراواني ژن‌هاي exoU و exoS در Pseudomonas aeruginosa جدا شده از بيماران سوختگي در كرمانشاه

مقدمه: Pseudomonas aeruginosa يكي از مهم‌ترين پاتوژن‌هاي عامل عفونت در بيماران سوختگي است. هدف از انجام اين مطالعه، تعيين فراواني ژن‌هاي exoU و exoS و الگوي حساسيت آنتي‌بيوتيكي Pseudomonas aeruginosa جدا شده از بيماران سوختگي در كرمانشاه بود.روش‌ها: در اين مطالعه‌ي توصيفي مقطعي، تعداد ۱94 نمونه با استفاده از روش‌هاي استاندارد باكتري‌شناسي بررسي شدند. پس از سنجش حساسيت آنتي‌بيوتيكي ايزوله‌ها به روش انتشار از ديسك، از پرايمرهاي اختصاصي جهت فراواني ژن‌هاي exoU و exoS در ميان ايزوله‌ها استفاده شد. داده‌هاي به دست آمده با استفاده از نرم‌افزار SPSS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت.يافته‌ها: از مجموع 91 ايزوله‌ي Pseudomonas aeruginosa شناسايي شده، 72 مورد (79.1 درصد) آن‌ها، Multidrug resistance (MDR) داشتند. بيشترين مقاومت آنتي‌بيوتيكي در برابر جنتامايسين (79.1 درصد) و سفتازيديم (74.7 درصد) و همچنين، بيشترين حساسيت نسبت به كليستين (100 درصد) و پلي‌مكسين B (92.3 درصد) بود. فراواني ژن‌هاي exoU و exoS برابر با 80.2 درصد و 68.1 درصد بود. بين فراواني ژن exoU و مقاومت به سفتازيديم (0.041 = P) و سفوتاكسيم (0.050 = P) از نظر آماري رابطه‌ي معني‌داري وجود داشت.نتيجه‌گيري: با توجه به نقش باكتري Pseudomonas aeruginosa در ايجاد عفونت‌هاي زخم سوختگي و نقش ژن‌هاي سيتوتوكسين و ژن‌هاي مقاومت آنتي‌بيوتيكي در كلونيزاسيون و بقاي اين باكتري، پرهيز از درمان‌هاي تجربي، تشخيص دقيق نوع عوامل ويرولانس (Virulence) و تعيين مقاومت آنتي‌بيوتيكي جهت انتخاب آنتي‌بيوتيك مناسب و كارا به منظور جلوگيري از عفونت، امري ضروري به نظر مي‌رسد.