تمايز سلول‌هاي بنيادي مشتق از چربي انسان به سلول‌هاي عصبي با استفاده از محيط رويي آن‌ها

مقدمه: سلول‌هاي بنيادي مشتق از چربي انسان (Human adipose derived stem cells يا hADSCs) جمعيتي از سلول‌هاي بنيادي مزانشيمي (Mesenchymal stem cells يا MSCs) هستند كه از بافت چربي به دست مي‌آيند. hADSCs توانايي تمايز به دودمان‌هاي مختلف را دارند و سيتوكاين‌هاي مختلفي را ترشح مي‌كنند كه بسياري از اين عوامل، خاصيت حفاظت عصبي دارند و در تمايز و بقاي عصب مؤثر مي‌باشند. هدف از انجام اين مطالعه، بررسي تأثير محيط رويي تغليظ شده‌ي hADSCs بر تمايز عصبي اين سلول‌ها بود. روش‌ها: پس از دريافت رضايت از افراد جوان كانديداي عمل جراحي، سلول‌هاي بنيادي از بافت چربي جداسازي، كشت و پاساژ داده شد. به منظور تمايز عصبي، سلول‌هاي حاصل از پاساژ 3 تا 5 به مدت 21 روز تحت تأثير محيط رويي تغليظ شده قرار گرفتند. بقاي سلول‌هاي تمايز يافته با استفاده از روش 3(4,5dimethylthiazol2yl)2,5diphenyltetrazolium bromide (MTT) و تمايز عصبي آن‌ها، با روش ايمونوسيتوشيمي (Immunocytochemistry) مورد ارزيابي قرار گرفت. يافته‌ها: نتايج MTT نشان داد كه ميزان بقاي سلول‌هاي تمايز يافته با محيط رويي در روزهاي 7 و 21 نسبت به گروه شاهد، افزايش معني‌داري داشت. همچنين، بيان نشانگر عصبي βtubulin III (βTUB III) به عنوان نشانگر اختصاصي اسكلت سلول عصبي، در روز 21 نسبت به گروه شاهد تفاوت معني‌داري را نشان داد (0/050 P). نتيجه‌گيري: بر اساس يافته‌هاي اين مطالعه، محيط‌ رويي hADSCs توانست منجر به افزايش بقا و تمايز عصبي سلول‌هاي بنيادي مشتق از چربي گردد. اميد است شناخت بهتر تركيبات اين محيط رويي، راه را براي درمان‌هاي غير سلولي بيماري‌هاي تخريب كننده‌‌ي عصبي هموار سازد.