نقش افسردگي، اضطراب و استرس در پاي‌بندي به مصرف دارو در بيماران مبتلا به فشار خون بالا

مقدمه: با وجود اهميت عوامل رواني در پاي‌بندي بيماران، بررسي‌ها نشان مي‌دهد كه مطالعات محدودي به بررسي نقش عوامل رواني در پاي‌بندي به درمان جامعه‌ي ايراني پرداخته‌اند. هدف از انجام اين مطالعه، بررسي نقش سلامت روان در پاي‌بندي به مصرف دارو در بيماران مبتلا به فشار خون در مناطق روستايي اصفهان بود. روش‌ها: در اين مطالعه‌ي مقطعي، 300 نفر از بيماران مبتلا به فشار خون مورد مطالعه قرار گرفتند. نمونه‌گيري به صورت چند مرحله‌اي و از مراكز بهداشتي درماني انجام شد. ابزار جمع‌آوري اطلاعات شامل پرسش‌نامه‌ي نشانگان افسردگي، اضطراب و استرس فرم كوتاه (Depression, anxiety and  stress scales21 short form يا DASS21) و ابزار پاي‌بندي به درمان دارويي Morisky بود. در اين مطالعه، نسبت شانس سطوح مختلف افسردگي، اضطراب و استرس در دو گروه داراي پاي‌بندي مناسب به درمان و عدم پاي‌بندي مناسب به درمان با استفاده از مدل Logistic regression چند متغيره مورد بررسي قرار گرفت. يافته‌ها: بيماراني كه داراي سطح اضطراب بسيار شديد بودند، در مقابل بيماران داراي سطح اضطراب عادي، عدم پاي‌بندي به درمان دارويي بيشتري را گزارش نمودند (2/8 = Odd ratio يا ، OR 1/07-7/38= Confidence interval يا CI 95 درصد). اين در حالي است كه ساير سطوح اضطراب و همچنين، شدت افسردگي و استرس، عوامل پيش‌بيني كننده‌ي معني‌داري جهت پاي‌بندي به درمان بيماران مورد مطالعه محسوب نمي‌شدند. نتيجه‌گيري: درك شدت افسردگي، استرس و اضطراب جهت اطمينان از پاي‌بندي به درمان و دستيابي به نتايج درماني مناسب در بيماران مبتلا به فشار خون ضروري است. بر اساس نتايج مطالعه‌ي حاضر، اضطراب بسيار شديد مي‌تواند يكي از عوامل مهم در عدم پاي‌بندي به درمان دارويي محسوب گردد.