شماره ركورد :
1168385
عنوان مقاله :
اثر عصاره‌ي آبي بذر گياه زنيان بر تغييرات ميزان رونويسي از ژن‌هاي كد كننده‌ي گيرنده‌هاي Transforming Growth FactorBeta (TGFbeta) در سلول سرطاني
پديد آورندگان :
علي‌خاني ، مرضيه دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي - دانشكده‌ي پزشكي - گروه ايمونولوژي , كريمي ، فروزان دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي - دانشكده‌ي پزشكي - گروه ايمونولوژي , دربندي تميجاني ، حسن دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي - دانشكده‌ي پزشكي - گروه ايمونولوژي , شهنواز ، سريرا دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي - دانشكده‌ي پزشكي - گروه ايمونولوژي , رسولي ، شيما دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي - دانشكده‌ي پزشكي - گروه ايمونولوژي , كمالي نژاد ، محمد دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي - دانشكده‌ي داروسازي - گروه فارماكوگنوزي , خليل‌نژاد ، احد دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي - دانشكده‌ي پزشكي - گروه ايمونولوژي , سهرابي ، محمدرضا دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي - دانشكده‌ي پزشكي - گروه پزشكي اجتماعي
از صفحه :
801
تا صفحه :
806
كليدواژه :
گياه زنيان , سرطان پستان , گيرنده‌ي نوع I عامل دگرگوني رشد بتا , واكنش زنجيره‌ي پليمراز , گيرنده‌ي نوع 2 عامل دگرگوني رشد بتا
چكيده فارسي :
مقدمه: با توجه به اهميت گيرنده‌ي عامل دگرگوني رشد بتا (Transforming growth factorbeta receptor يا TGF-beta R) در مسير پيام‌رساني مربوط و نقش آن در سرنوشت سلول بدخيم، در اين مطالعه، اثرات عصاره‌ي آبي بذر گياه زنيان بر ميزان رونويسي از ژن‌هاي كد كننده‌ي زنجيره‌هاي 1 و 2 كمپلكس هترودايمر گيرنده‌ي TGF-beta در سلول‌هاي سرطان پستان انساني رده‌ي Michigan cancer foundation7 (MCF-7) بررسي شد. روش‌ها: پس از تيمار 24 ساعته‌ي سلول‌ها با دو غلظت غير سايتوتوكسيك (Cytotoxic) از عصاره (5 و 40 ميكروگرم بر ميلي‌ليتر)، تغييرات ميزان رونويسي از ژن‌هاي زنجيره‌هاي پيش‌گفته نسبت به گروه شاهد در سطح نسخه‌برداري، با روش Real-time polymerase chain reaction (RT-PCR) بررسي شد. داده‌ها، با استفاده از نرم‌افزار ©REST و آزمون ANOVA تحليل شدند. 00/050 P به عنوان سطح معني‌داري در نظر گرفته شد. يافته‌ها: تيمار سلول‌ها با غلظت 5 ميكروگرم/ميلي‌ليتر از عصاره، با كاهش معني‌دار در ميزان نسخه‌برداري از ژن TGFbeta R1 در مقايسه با گروه شاهد همراه بود و ميزان بيان آن، به حدود نصف (0/52) كاهش يافت (0/015 = P). تيمار سلول‌ها با غلظت 40 ميكروگرم/ميلي‌ليتر از عصاره، با افزايش غير معني‌دار در ميزان نسخه‌برداري از ژن TGFbeta R1 در مقايسه با گروه شاهد (1/34 برابر) همراه بود (0/066= P). تيمار سلول‌ها با غلظت‌هاي 5 (0/138 = P) و 40 ميكروگرم/ميلي‌ليتر (0/347 = P) از عصاره، با تغييرات معني‌دار در سطح نسخه‌برداري از ژن TGF-beta R2 همراه نبود. نتيجه‌گيري: به نظر مي‌رسد تيمار سلول‌هاي سرطاني پستان رده‌ي MCF-7 با غلظت كم عصاره‌ي آبي بذر گياه زنيان، با تغيير در ميزان نسخه‌برداري از ژن TGF-beta R1 و نه TGF-beta R2، و در نتيجه، با تغيير در شرايط ريز محيط سلول سرطاني، همراه باشد. بررسي دقيق‌تر اين موضوع، نياز به مطالعات تكميلي دارد.
عنوان نشريه :
مجله دانشكده پزشكي اصفهان
عنوان نشريه :
مجله دانشكده پزشكي اصفهان
لينک به اين مدرک :
بازگشت