بررسي تأثير پيشگيرانه‌ي متادون يا پيروكسيكام عضلاني در كنترل درد پس از‌ اعمال ‌جراحي ارتوپدي اندام تحتاني به روش بيهوشي عمومي

مقدمه: مطالعه‌ي حاضر با هدف بررسي تأثير پيشگيرانه‌ي متادون يا پيروكسيكام عضلاني، در كنترل درد پس از ‌عمل‌ جراحي ارتوپدي اندام تحتاني به روش بيهوشي عمومي انجام شد. روش‌ها: اين پژوهش از نوع كارآزمايي باليني تصادفي شده بود كه بر روي 94 بيمار تحت عمل جراحي ارتوپدي اندام تحتاني در سه گروه صورت گرفت. پس از القاي بيهوشي و قبل از برش جراحي، در گروه اول 20 ميلي‌گرم پيروكسيكام و در گروه دوم 0/15 ميلي‌گرم بر كيلوگرم متادون به صورت عضلاني در عضله‌ي دلتوئيد بيمار تزريق شد. به گروه سوم هم معادل حجم داروهاي مذكور، نرمال سالين تزريق گرديد. سپس ميزان درد بيماران هر سه گروه در ريكاوري و در بخش تا 24 ساعت با استفاده از معيار ديداري درد (Visual analog scale يا VAS) مورد ارزيابي قرار گرفت. همچنين، اطلاعاتي مانند فشار خون سيستوليك، فشار خون دياستوليك، متوسط فشار شرياني و درصد اشباع اكسيژن (Peripheral capillary oxygen saturation يا 2SpO) بيماران نيز در حين جراحي ثبت شد. داده‌هاي جمع‌آوري شده در نرم‌افزار SPSS تجزيه و تحليل گرديد. يافته‌ها: شدت درد 30 دقيقه پس از عمل جراحي در گروه دريافت‌ كننده‌ي پيروكسيكام (ميانگين 0/36 ± 0/90 ) به طور معني‌داري بيشتر از گروه دريافت كننده‌ي متادون (ميانگين 0/17 ± 0/20) بود و هر دو گروه دريافت كننده‌ي دارو، تفاوت معني‌داري را با گروه شاهد نشان دادند (0/050 P). در مقابل، از زمان 60 دقيقه پس از عمل جراحي تا زمان ترخيص از ريكاوري و در بخش نيز پس از 4 ساعت تا 24 ساعت، تفاوت معني‌داري بين نمره‌ي درد در سه گروه مشاهده نشد (0/050 P). نتيجه‌گيري: متادون داراي تأثير پيشگيرانه‌ي زودهنگام كاهش‌ شدت درد در مقايسه با پيروكسيكام مي‌باشد، هرچند تعدد عوارض ناشي از استفاده از متادون بيشتر از پيروكسيكام است. در نهايت، تا 24 ساعت پس از ‌عمل ‌جراحي،‌ شدت درد بيماران دو گروه مداخله يكسان ارزيابي ‌شد