اثر 8 هفته تمرين هوازي تناوبي قبل و بعد از القاي سرطان پستان بر سطح سرمي آيريسين و رشد تومور در موش Balb/c

مقدمه: آيريسين مايوكايني است كه مي‌تواند به عنوان يك نشانگر جديد، ارتباط بين ورزش و كاهش شيوع و پيشرفت سرطان را نشان دهد. هدف از انجام اين مطالعه، بررسي اثر 8 هفته تمرين هوازي تناوبي قبل و بعد از القاي سرطان پستان بر سطح سرمي آيريسين و رشد تومور در موش Balb/c بود. روش‌ها: در اين تحقيق نيمه‌تجربي، 40 سر موش آزمايشگاهي نژاد Balb/c ماده، به روش تصادفي در 4 گروه شاهد، تومور، ورزش و ورزش به همراه تومور قرار گرفتند. تمرين اصلي، 4 هفته قبل ‌و ‌4 ‌هفته ‌بعد از ايجاد تومور با شدت‌هاي 70 و 50 درصد حداكثر اكسيژن مصرفي (Maximum rate of oxygen consumption يا VO2max) اجرا گرديد. موش‌هاي گروه تومور و گروه ورزش به همراه تومور، از طريق جراحي زير جلدي با تومور آدنوكارسينوماي پستان موشي، مبتلا به سرطان شدند. رشد تومور هر هفته اندازه‌گيري گرديد. در پايان مطالعه، تومورها با جراحي برداشته شدند. ميزان آيريسين سرم، با روش Enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA) اندازه‌گيري شد. براي بررسي بيان ژن Vascular endothelial growth factor (VEGF) از روش Real-time polymerase chain reaction (Real-time PCR) استفاده شد. داده‌ها با استفاده از آزمون t و ضريب همبستگي Pearson در سطح معني‌داري 0/05 P تجزيه و تحليل شدند. يافته‌ها: كاهش معني‌داري در ميزان رشد تومور در گروه ورزش به همراه تومور نسبت به گروه تومور مشاهده گرديد. سطح سرمي آيريسين به ‌طور معني‌داري در گروه ورزش و ورزش به همراه تومور، به ترتيب نسبت به گروه شاهد و گروه توموري افزايش يافت. ميزان بيان VEGF در گروه ورزش به همراه تومور نسبت به گروه تومور كاهش معني‌داري نشان داد (0/003 = P). ارتباط معني‌داري بين سطوح آيريسين با نسبت رشد تومور درگروه ورزش به همراه تومور مشاهده شد (0/001 P، 0/916- = r). نتيجه‌گيري: به نظر مي‌رسد كه نقش مثبت تمرينات منظم هوازي در كاهش رشد سلول‌هاي سرطاني پستان موش‌هاي Balb/c از طريق افزايش سطح آيريسين و كاهش بيان VEGF، باشد.