بررسي معيارهاي ارزش تشخيصي و نقطه‌ي برش تعداد لنفوسيت اينترا اپيتليال با دو روش هماتوكسيلين-ائوزين و ايمونوهيستوشيمي با نشانگر CD3 در دئودنوم كودكان مبتلا به سلياك

مقدمه: برخي مطالعات نشان داده است كه تعداد لنفوسيت اينترا اپيتليال با نشانگر CD3 مي‌تواند با حساسيت و ويژگي بالايي ابتلا به سلياك را مشخص كند، اما مطالعات انجام گرفته در اين زمينه، محدود و متناقض مي‌باشد. از اين رو، مطالعه‌ي حاضر با هدف تعيين معيارهاي ارزش تشخيصي و نقطه‌ي برش تعداد لنفوسيت اينترا اپيتليال به دو روش هماتوكسيلين- ائوزين و ايمونوهيستوشيمي با نشانگر CD3 در دئودنوم كودكان مبتلا به سلياك انجام شد. روش‌ها: در يك مطالعه‌ي مقطعي، 113 كودك زير 12 سال كانديداي بيوپسي در بيمارستان‌هاي الزهرا (س) و امام حسين (ع) اصفهان مورد مطالعه قرار گرفتند و تعداد لنفوسيت اينترا اپيتليال در اسلايدهاي هماتوكسيلين- ائوزين و CD3 در آن‌ها شمارش شد. بر حسب نتيجه‌ي آزمايش پاتولوژي، نقطه‌ي برش و معيارهاي ارزش تشخيصي نشانگرهاي پيش‌گفته تعيين گرديد. يافته‌ها: بهترين نقطه‌ي برش براي هماتوكسيلين- ائوزين و CD3، به ترتيب 16 و 18 به دست آمد. بر اين اساس، هماتوكسيلين- ائوزين داراي حساسيت 93.8، ويژگي 86.6، مثبت كاذب 13.4، منفي كاذب 6.3، ارزش اخباري مثبت 53.6، ارزش اخباري منفي 98.8 و صحت 87.6 درصد بود. معيارهاي پيش‌گفته براي CD3 به ترتيب شامل حساسيت 87.5، ويژگي 93.8 مثبت كاذب 6.2، منفي كاذب 12.5، ارزش اخباري مثبت 70.0، ارزش اخباري منفي 97.8 و صحت 92.9 درصد محاسبه شد. نتيجه‌گيري: شمارش تعداد لنفوسيت‌هاي اينترا اپيتليال همراه با استفاده از نشانگر CD3 در تشخيص بيماري سلياك به ويژه در مواردي كه تناقض بين هماتوكسيلين- ائوزين و سرولوژي وجود دارد، كمك كننده است و از دقت بالايي برخوردار مي‌باشد. در عين حال، توصيه مي‌گردد مطالعات بيشتري در خصوص حساسيت و ويژگي CD3 در تشخيص بيماري سلياك انجام گيرد.