اثر حفاظتي 6 هفته تمرين اختياري بر آپوپتوز كبدي ناشي از دوكسوروبيسين در Ratهاي مدل سالمندي

مقدمه: روش‌هاي تمريني مختلفي جهت كاهش عوارض داروي دوكسوروبيسين ارايه شده‌اند كه به نظر مي‌رسد با توجه به شرايط بيماران، زمان شروع تمرينات، طول دوره و استرس تمريني بايد مورد توجه بيشتري قرار بگيرند. از اين رو، هدف از انجام اين مطالعه، بررسي اثر حفاظتي تمرين اختياري بر آپوپتوز كبدي ناشي از دوكسوروبيسين در Ratهاي مدل سالمندي بود. روش‌ها: 42 سر Rat بالغ نژاد Wistar، در 6 گروه (7 = n) شامل جوان، سالمند، سالمند + سالين، سالمند + دوكسوروبيسين، سالمند + دوكسوروبيسين + تمرين اختياري و سالمند + سالين + تمرين اختياري قرار گرفتند. تمرين اختياري، در قفس‌هاي مجهز به چرخ دوار و شمارشگر مسافت، به مدت 6 هفته به صورت انفرادي و آزادانه انجام شد. هم‌زمان با 15 روز پاياني تمرين، دوكسوروبيسين يا محلول سالين با دز روزانه‌ي 1 ميلي‌گرم/كيلوگرم (دز تجمعي 15 ميلي‌گرم/كيلوگرم) تزريق شد. 48 ساعت پس از اتمام تمرين، بافت‌برداري از كبد براي ارزيابي بيان پروتئين‌هاي Bax و B-cell leukemia 2 (Bcl-2) جهت بررسي آپوپتوز به روش Western blot انجام شد. يافته‌ها: آزمون One-way ANOVA نشان داد در گروه‌هاي تمريني نسبت به ساير گروه‌ها، ميزان بيان پروتئين Bax و نسبت Bcl-2/Bax كاهش معني‌دار و بيان پروتئين Bcl-2، افزايش معني‌داري يافته بود. نتيجه‌گيري: تمرين اختياري قبل و حين شيمي‌درماني، ممكن است بتواند از طريق كاهش پروتئين Bax و نسبت Bcl-2/Bax، باعث كاهش آپوپتوز و افزايش بقا در هپاتوسيت‌هاي سالم سالمندان و در نتيجه، كاهش عوارض دوكسوروبيسين شود.