بررسي نگرش دانش‌آموزان دبيرستاني استان اصفهان به مواد اعتيادآور و ارتباط آن با عوامل اجتماعي مؤثر بر سلامت

مقدمه: مصرف مواد مخدر در دوران نوجواني مي‌تواند علاوه بر سنين نوجواني، بقيه‌ي زندگي فرد را تحت تأثير قرار دهد. در مطالعه‌ي حاضر، وضعيت نگرش دانش‌آموزان دبيرستاني به مصرف مواد و همچنين، اثر برخي از عوامل اجتماعي مؤثر بر سلامت در اين گرايش مورد بررسي و مطالعه قرار گرفت. روش‌ها: در اين بررسي، تعداد 3223 دانش‌آموز دبيرستاني ساكن استان اصفهان در سال 1394 وارد مطالعه شدند. اطلاعات مورد نياز با استفاده از پرسش‌نامه‌ي محقق- ساخته‌ي بررسي دانش، نگرش و عملكرد دانش‌آموزان مقطع دبيرستان منطقه‌ي شهري و روستايي استان اصفهان جمع‌آوري گرديد. يافته‌ها: از ديد دانش‌آموزان، سرخوشي لحظه‌اي و افسردگي از آثار پس از مصرف مواد بودند. دو عامل طلاق پدر و مادر و لذت‌طلبي، از مهم‌ترين عوامل گرايش به اعتياد بودند. هر چند اين عوامل، از ديد دختران از اهميت بالاتري برخوردار بودند. كنجكاوي، تعارف دوستان و اختلافات خانوادگي در رتبه‌هاي بعدي قرار داشتند. همچنين، دختران، ناتواني در حل مسايل روزمره را از عوامل مؤثر در گرايش به مواد عنوان كردند، اما از ديد پسران، نقش عواملي همچون داشتن وقت آزاد و نبود امكانات تفريحي پررنگ‌تر بود. از بين عوامل اجتماعي مؤثر بر سلامت، تحصيلات والدين، شغل پدر و منطقه‌ي محل سكونت، تأثير معني‌داري بر تعدادي از عوامل گرايش به اعتياد نشان دادند. نتيجه‌گيري: در كنار اتخاذ سياست‌هاي آگاهي دهنده و پيش‌گيرانه، مسؤولين و به ويژه والدين، بايستي افزايش عزت نفس و قدرت خود مديريتي فرزندان را مد نظر قرار دهند و محيطي مطلوب براي نوجوانان در خانه و خانواده فراهم سازند.