بررسي اثر كلوميپرامين بر روي فرايند اسپرماتوژنز و هورمون‌هاي تستوسترون، محرك فوليكولي و لوتيني در موش نر آزمايشگاهي

كاربرد كلوميپرامين به عنوان يك داروي مهار كننده‌ي باز جذب سروتونين با عوارض جانبي ناخواسته‌اي مانند اختلالات توليد مثلي همراه است. اين مطالعه، با هدف بررسي اثر كلوميپرامين بر روي فرايند اسپرماتوژنز و هورمون‌هاي تستوسترون، محرك فوليكولي و لوتيني در موش نر آزمايشگاهي انجام شد.روش‌ها: 24 سر موش نر آزمايشگاهي (با ميانگين سن 87 هفته و وزن 30-25 گرم) انتخاب و به صورت تصادفي به 4 گروه 6تايي شامل سه گروه‌ تيمار و يك گروه دارونما تقسيم شدند. گروه دارونما سرم فيزيولوژي و گروه‌هاي تيمار مقادير 3، 6 و 12 ميلي‌گرم/كيلوگرم وزن بدن داروي كلوميپرامين را به مدت 20 روز به شيوه‌ي درون صفاقي دريافت كردند. در پايان، خون‌گيري جهت بررسي هورمون‌هاي تستوسترون، محرك فوليكولي و لوتيني و تشريح بيضه‌ها براي مطالعه‌ي بافت‌شناسي به روش هماتوكسيلين ائوزين رنگ‌آميزي و با ميكروسكوپ مجهز به دوربين ديجيتال بررسي انجام شد. داده‌ها با استفاده از آزمون Oneway ANOVA و آزمون Duncan مورد واكاوي قرار گرفت.يافته‌ها: اختلاف ميانگين هورمون‌هاي تستوسترون، محرك فوليكولي و لوتيني در گروه‌هاي تيمار نسبت به گروه شاهد معني‌دار نبود (0.050 P براي همه). ميانگين تعداد انواع سلول‌هاي اسپرماتوگوني‌ها، اسپرماتوسيت، و اسپرماتيد، و نيز ضخامت و قطر لوله‌هاي اسپرم‌ساز در گروه‌هاي تيمار نسبت به گروه شاهد كاهش معني‌داري داشت (0.001 P براي همه).نتيجه‌گيري: مصرف كلوميپرامين به ويژه در دز بالا، باعث اختلال در روند اسپرماتوژنز و همچنين، كاهش قطر و ضخامت لوله‌ي اسپرم‌ساز در بافت بيضه مي‌شود. همه‌ي اين تغييرات، حاكي از تأثير احتمالي مصرف داروي كلوميپرامين در كاهش باروري در جنس نر مي‌باشد.