بررسي و مقايسه‌ي غلظت‌هاي متفاوت اكسيژن حين عمل بر كاهش تهوع و استفراغ پس از عمل جراحي كوله‌سيستكتومي لاپاراسكوپيك تحت بيهوشي عمومي

مقدمه: تهوع و استفراغ بعد از عمل (Postoperative nausea and vomiting يا PONV) يكي از شايع‌ترين عوارض پس از بيهوشي عمومي است. PONV باعث بروز ناراحتي در افراد مختلف مي‌شود. همچنين، در برخي مطالعات، تجويز اكسيژن در غلظت بالا حين اعمال جراحي باعث كاهش PONV شده اسـت. هدف از انجام اين مطالعه، بررسي تأثير غلظت‌هاي متفاوت اكسيژن حين عمل بر كاهش تهوع و استفراغ پس از عمل جراحي كوله سيستكتومي لاپاراسكوپيك تحت بيهوشي عمومي بود. روش‌ها: در اين مطالعه‌ي كارآزمايي باليني تصادفي دو سو كور، تعداد 105 بيمار كه كانديداي جراحي كوله سيستكتومي لاپاراسكوپيك تحت بيهوشي عمومي بودند، به صورت تصادفي به 3 گروه شامل گروه اول اكسيژن 30 درصد + 70 درصد هوا، گروه دوم اكسيژن 50 درصد + 50 درصد هوا، گروه سوم اكسيژن 70 درصد + 30 درصد هوا تقسيم شدند. اطلاعات اين مطالعه، به خصوص شدت درد و تهوع با استفاده از Visual analogue scale (VAS) يا در گروه‌ها مورد مقايسه قرار گرفت. يافته‌ها: بر اساس تعداد دفعات استفراغ، شدت تهوع و شدت درد در انتهاي ريكاوري و در ساعات 6، 12 و 24 پس از عمل، بين گروه‌هاي 1، 2 و 3 اختلاف آماري معني‌داري وجود داشت (0.05 P). نتيجه‌گيري: غلظت بالاي اكسيژن باعث كاهش تهوع و استفراغ و درد بعد از عمل در مقايسه با غلظت‌هاي پايين‌تر در عمل جراحي كوله سيستكتومي لاپاراسكوپيك مي‌شود، اما ميزان نياز به متوكلوپراميد را كاهش نمي‌دهد.