مقايسه‌ي ميزان افسردگي در زنان استفاده‌كننده از قرص‌هاي ضد بارداري خوراكي با استفاده‌كنندگان از روش‌هاي طبيعي جلوگيري از بارداري

مقدمه: تصور مي‌شود كه هورمون‌هاي استروئيدي (استروژن و پروژسترون) نقش فعالي در بروز علايم افسردگي ايفا مي‌كنند. بنابراين، هدف از انجام مطالعه‌ي حاضر، بررسي ارتباط بين مصرف قرص‌هاي خوراكي ضد بارداري (Oral contraceptive pills يا OCPs) و افسردگي در زنان مراجعه‌كننده به مراكز درماني شهر اصفهان طي سال‌هاي 96-1395 بود. روش‌ها: در اين پژوهش آينده‌نگر و تحليلي- مقطعي، 204 نفر از زنان شركت‌كننده به دو گروه تقسيم شدند. گروه اول زناني كه انواع مختلفي از OCPs را مصرف كرده بودند (102 نفر) و گروه دوم زناني كه از روش‌هاي طبيعي جلوگيري از بارداري استفاده نمودند (102 نفر). مقياس افسردگي Beck (Beck Depression Inventory يا BDI-II) و پرسش‌نامه‌ي اطلاعات دموگرافيك براي جمع‌آوري اطلاعات استفاده گرديد. داده‌ها با استفاده از آزمون Independent t در نرم‌افزار SPSS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: رابطه‌ي معني‌داري بين شدت (0.930 = P، 0.09- = r) و نمره‌ي افسردگي (0.889 = P، 0.014- =r) با مصرف انواع OCPs وجود نداشت؛ در حالي كه ارتباط مثبت و معني‌داري بين شدت (0.001 P، 0.507 = r) و نمره‌ي افسردگي (0.001 P، 0.528 = r) با مدت زمان مصرف OCPs مشاهده گرديد. در گروه اول، رابطه‌ي منفي و معني‌داري بين ميزان تحصيلات و شدت و نمره‌ي افسردگي وجود داشت، اما در گروه دوم فقط ارتباط منفي بين ميزان تحصيلات و نمره‌ي افسردگي معني‌دار بود (0.018 = P، 0.235 = r). نتيجه‌گيري: در صورت بروز علايم افسردگي پس از مصرف OCPs، استفاده از روش‌هاي مطمئن غير هورموني پيشنهاد و توصيه مي‌شود. علاوه بر اين، مصرف OCPs براي مدت طولاني (بيشتر از 5 سال) توصيه نمي‌گردد.