ارتباط وضعيت تأهل و سلامت عمومي در بين دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي اصفهان در سال 1395

مقدمه: با توجه به جايگاه ازدواج در زندگي و اثر آن بر شيوه‌ي زندگي و سلامت عمومي، هدف از انجام اين مطالعه، بررسي ارتباط وضعيت تأهل و سلامت عمومي در دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي اصفهان بود. روش‌ها: در اين مطالعه‌ي مقطعي، 330 نفر از دانشجويان سال چهارم 9 رشته‌هاي مختلف علوم پزشكي در سال 1395 شركت كردند. دانشجويان بر اساس نمونه‌گيري تصادفي انتخاب شدند و اطلاعات دموگرافيك آن‌ها پس از دريافت رضايت براي شركت در مطالعه ثبت شد. وضعيت اقتصادي افراد و وضعيت سلامت روان با استفاده از پرسش‌نامه‌ي General health questionnaire-28 (GHQ-28) براي همه‌ي رشته‌ها ثبت گرديد و با استفاده از نرم‌افزار SPSS واكاوي شد. يافته‌ها: بيشتر افراد متأهل در اين مطالعه، مؤنث بودند (0.001 P) و بين افراد مجرد و متأهل، اختلاف معني‌داري بر اساس رشته‌ي تحصيلي وجود داشت (0.030 = P)، اما بين دو گروه اختلاف معني‌داري بر اساس وضعيت اقتصادي- اجتماعي وجود نداشت (0.060 = P). بر اساس پرسش‌نامه‌ي GHQ-28، نمره‌ي اختلال در كاركرد اجتماعي در افراد مجرد به صورت معني‌داري بالاتر بود (0.006 = P). همچنين، اختلاف معني‌داري بين رشته‌هاي مختلف بر اساس نشانه‌هاي جسماني، اضطراب و بي‌خوابي، افسردگي و اختلال در كاركرد اجتماعي وجود داشت (0.001 P). نتيجه‌گيري: دانشجويان متأهل رشته‌هاي علوم پزشكي در مقايسه با افراد مجرد، كاركرد اجتماعي بهتري داشتند و در ساير عوامل مربوط به سلامت روان نتايج مشابهي داشتند. از طرفي، سلامت روان در برخي رشته‌هاي پزشكي، دندان‌پزشكي، داروسازي و پرستاري و مامايي، مناسب نبود و بايد سياست‌هاي لازم جهت بهبود سلامت روان در دانشجويان اين رشته‌ها اتخاذ گردد.