بررسي سطح آگاهي پرتوكاران شاغل در مراكز راديولوژي شهر اصفهان در مورد سيستم‌هاي راديوگرافي ديجيتال

مقدمه: پرتوكاران بايد از اصول فيزيكي و قابليت‌هاي سيستم‌هاي راديوگرافي ديجيتال در كاهش دز و بهبود كيفيت تصوير، آگاهي داشته باشند. هدف از انجام اين مطالعه، ارزيابي ميزان آگاهي پرتوكاران شاغل در بيمارستان‌هاي شهر اصفهان در مورد سيستم‌هاي راديوگرافي ديجيتال بود. روش‌ها: اين مطالعه به ‌صورت توصيفي- تحليلي با استفاده از يك پرسش‌نامه‌ي پژوهشگرساخته پايا و روا انجام شد. پرسش‌نامه، شامل سؤالاتي درباره‌ي اطلاعات جمعيت‌شناختي (سن، جنس، مدرك تحصيلي، سابقه‌ي كار و محل كار) و سؤالاتي مربوط به آگاهي در زمينه‌ي مباني حفاظت پرتويي و اصول فيزيكي كار با دستگاه‌هاي راديوگرافي ديجيتال بود. پرسش‌نامه‌ها در بين ۴۰۰ نفر از پرتوكاران توزيع گرديد. يافته‌ها: نرخ مشاركت پرتوكاران 57.5 درصد بود. ميانگين نمره‌ي كسب‌ شده توسط پرتوكاران براي سطح آگاهي كلي ۸۸/۱۱ ± 40.29 از ۱۰۰ و به تفكيك درباره‌ي اصول فيزيكي و مباني حفاظتي دستگاه‌هاي راديوگرافي ديجيتال به ترتيب 16.88 ± 36.04 و 14/52 ± 44/54 از ۱۰۰ بود. سطح آگاهي كلي و همچنين، سطح آگاهي در مورد اصول فيزيكي با سن و سابقه‌ي كار پرتوكاران ارتباط معكوس و ضعيفي داشت (0.05 P). بيش از ۷۷ درصد از پرتوكاران جهت شركت در دوره‌هاي آموزشي مربوط به راديوگرافي ديجيتال اظهار تمايل نمودند. نتيجه‌گيري: سطح آگاهي پرتوكاران در زمينه‌ي اصول فيزيكي و مباني حفاظتي سيستم‌هاي راديولوژي ديجيتال، پايين بود. بنابراين، هم‌زمان با گسترش و به كارگيري سيستم‌هاي راديولوژي ديجيتال، بايد آموزش‌هاي لازم به پرتوكاران درباره‌ي اين سيستم‌ها ارايه گردد. برگزاري چنين كلاس‌هاي آموزشي، مي‌تواند باعث كاهش دز تابشي به بيماران و كاهش خطرات ناشي از تابش‌هاي يونيزان گردد.