بررسي شيوع اختلالات اسيد باز در بيماران با مسموميت حاد بستري در واحد مراقبت‌هاي ويژه‌ي بيمارستان خورشيد اصفهان

مقدمه: اختلالات اسيد- باز يكي از شايع‌ترين يافته‌ها در بخش مراقبت‌هاي ويژه (Intensive care unit يا ICU) است. هدف از انجام اين مطالعه، بررسي شيوع اختلالات اسيد- باز به تفكيك نوع و علل آن در بيماران بستري در ICU مسمومين است. روش‌ها: در اين مطالعه‌ي مقطعي، 214 بيمار با مسموميت حاد كه در ICU مسمومين بيمارستان خورشيد اصفهان از مهر 1395 تا آذر 1396 بستري بودند، وارد مطالعه شدند. سپس، وضعيت اسيد- باز بدو ورود به اورژانس بيماران و ارتباط آن با عوامل دموگرافيك، علايم باليني و پيراباليني بدو ورود بيماران و پيايند درمان آنان بررسي گرديد. يافته‌ها: بيشتر بيماران (89.7 درصد) داراي اختلال اسيد- باز بودند. بيشتر بيماران (31.3 درصد) در بدو ورود به اورژانس، اختلال اسيدوز متابوليك داشتند. همچنين، تعداد زيادي از بيماران (71.6 درصد) داراي اختلال اسيدوز متابوليك، از جنس مذكر بودند (0.01 = P). 48 بيمار (22.4 درصد) در بدو ورود هوشيار و بيدار بودند كه از اين تعداد، 93.8 درصد داراي يكي از اختلالات اسيد- باز بودند و 60 بيمار (28.0 درصد) سطح هوشياري در حد استوپور و كما داشتند كه از اين تعداد، 89.1 درصد داراي اختلال اسيد- باز بودند. بين نوع اختلال اسيد- باز با جنسيت بيماران و سطح هوشياري بدو ورود، ارتباط معني‌داري وجود داشت (0.05 P). همچنين، بين عاقبت درماني با سن، نوع دارو و يا سم و الكتروكارديوگرافي (Electrocardiography يا ECG) غير طبيعي، ارتباط معني‌داري مشاهده شد. از بين عوامل مختلف مورد بررسي، فقط سن، عامل پيش‌گويي كننده‌ي عاقبت بيماران بود (1.040-1.004 = Confidence interval يا CI 95 درصد، 1.02 = Odd ratio يا OR، 0.01 = P). نتيجه‌گيري: اختلال اسيد و باز، يافته‌ي شايع در بيماران با مسموميت حاد مي‌باشد. سطح هوشياري بدو ورود به اورژانس و جنسيت، از عوامل مرتبط با وضعيت اسيد و باز بيماران در بدو ورود به اورژانس مي‌باشند. وضعيت اسيد- باز بدو ورود بيماران به تنهايي در ايجاد پيش‌آگهي و سرانجام بيماران نقشي ندارد و بايد به همراه عوامل ديگر مورد بررسي قرار گيرد.