هويت سازي سياسي بر مبناي سياست مطلوب در ديوان حافظ

Formation of Political Identity on the Basis of Favorable Policies in Divan-e-Hafez

هويت احساس بودن، شدن و عنايت ذاتي آدمي به حقيقت وجودي خويش به منزله انسان است و تعيين كننده روح جمعي است كه نمادي از تاريخ انساني است و كوشش براي كشف، يا احياي هويت؛ يعني تلاش براي يافتن آنچه در فطرت انساني مندرج است، در مفهومي خاص مورد توجه جدي انديشمند بزرگ ايراني حافظ شيرازي قرار گرفته است. او با توجه به جايگاه معرفتي و انديشه‌اي والايش و با عنايت به دركي كه از زمانه بحراني جامعه ايراني بدست آورده، نگرشي را در باب ايجاد هويت جمعي ارايه مي‌دهد كه بر بنيان حق‌جويي، سعادت‌طلبي، اعتدال‌گرايي، فطرت، خرد و انديشه حكيمانه و عشق وعرفان استوار است و براي تحقق آن به روشن‌نگري، عشق، سلوك عارفانه، اصلاح‌طلبي و انقلابي رفتار كردن و در يك كلام بازگشت به خويشتن حقيقي خويش و به طور كلي تحقق «سياست رندي» يا «سياست برتر» كه در نگاه او جامع همه است رو مي‌آورد. بر اين اساس به ارايه هويتي جمعي از انسان مي‌پردازد كه برنگرش معنوي دين اسلام (قرآن و سنت پيامبر اسلام (ص) و خاندان او) و فرهنگ ايراني و عرفان راستين، ابتناء يافته است.

Identity means the feeling of beings and its human inherent attention to his existential truth. It determines collective spirit which is the symbol of human history and it is an effort to explore or revive identity; it means an effort to find what is in human nature. This concept in specific manner has been considered by one of the Iranian greatest thinker; Khajeh Hafiz Shirazi. According to his superior knowledge and wisdom, he presents an approach about collective identity based on right, seeking happiness, moderation, nature, wisdom and wise thought, love and theosophy. To achieve such an identity Hafiz suggests enlightenment, love, mystical conduct, reform, revolution and in summary backing to his real self. Finally he suggests Randy policy or primer policy. Based on this suggestion he presents a collective identity according to spiritual attitude of Islam (Quran and the prophet Sunna), Iranian culture and true theosophy.