پديد آورندگان :
منوريان، عباس دانشگاه تهران - گروه مديريت دولتي , اميري، مجتبي دانشگاه تهران - گروه مديريت دولتي , مهري كلي، سيمين دانشگاه تهران - دانشكده مديريت
كليدواژه :
تاب آوري , تاب آوري اجتماعي , بافت فرسوده , آسيب پذيري
چكيده فارسي :
مخاطرات طبيعي به دليل شدت و زمان كوتاه اثر گذاري بر اجتماعات و محلات شهري تبديل به يكي از دغدغه‌هاي اصلي برنامه ريزان و مديران شهري در سال‌هاي اخير شده است به همين دليل تقويت اجتماعي ساكن در يك محيط نقشي تاثير گذار در كاهش خطرات دارد.لازم است عواملي كه ميتواند به شهروندان كمك كند تا در زمان بحران و وقوع بحران بازتواني سريع را تجربه كنند را شناسايي نمود تا با توجه به آن مولفه‌ها برنامه‌هاي مدون و تلاشهاي مستمر و مجدانه‌اي قبل از وقوع حادثه صورت پذيرد
روش پژوهش: اين پژوهش از روش تحقيق تحليل تم بهره گرفته شده و با انجام مصاحبه‌هاي نيمه ساختار يافته و نمونه گيري تصادفي غير احتمالي (گلوله برفي) اين پژوهش انجام گرفته است
يافته‌ها: مولفه‌هاي شناسايي شده در اين پژوهش عبارتند از :امنيت اجتماعي، افزايش و ارتقاء آگاهي و دانش از طريق آموزش، تعلق و همبستگي اجتماعي، مشاركت اجتماعي، سرمايه اجتماعي، باورها و اعتقادات ديني، حمايت اجتماعي مي‌باشد كه هر كدام از اين مولفه‌ها ميتواند بر افزايش تاب آوري اجتماعي تاثير گذاشته و ميزان آن را افزايش دهد.
نتيجه گيري: يك شهر تاب آور و مقاوم در برابر سوانح شهري است كه ساكنان آن بر اساس ظرفيتها و منابع، همگام با مديران شهري و شهرداري‌ها در تصميم گيري‌ها و طرح‌هاي شهري مشاركت كنند.شهري است كه مخاطرات آن شناسايي شده باشد و برنامه ريزي و اقدامات مناسب براي حفاظت و حمايت از جان و مال مردم، ميراث فرهنگي و سرمايه‌هاي اجتماعي صورت گرفته باشد. شهري است كه در مراحل پيش، حين و پس از وقوع بحران قادر به سازماندهي امور باشد بتواند منابع مورد نياز را تخصيص دهد و در تمام سطوح آگاهي شهروندان را افزايش دهد تا بدين ترتيب مخاطرات شهري كاهش يابد.
با تقويت ارتباطات بين مردم و نهادها، ارتقاي مشاركت مردمي در برنامه‌ها و تصميم گيري‌هاي مربوط به برنامه ريزي شهري و مديريت بحران و مديريت شهري، آموزش، ايجاد و حفظ امنيت اجتماعي، سرمايه اجتماعي درك شده از سوي مردم در ارتقا و افزايش ميزان تاب آوري اجتماعي محلات مورد پژوهش نقش موثري دارد
چكيده لاتين :
Introduction and Objective: Natural hazards, due to their intense and short-period impact on urban communities and districts, have become a main concern for urban planners and managers in recent years. Therefore, social empowerment of the residents will play an effective role in reducing [natural hazards'] dangers
Method:The method used in this survey is theme analysis and it has been done by taking semi-structured interviews using non-probability sampling (snowball) method
Findings: The factors identified in this survey, each of them can have an effect on social sustainability and increase its level, are as follows: social security, raising [people’s] awareness and knowledge through education, social belonging, social contribution, social capital, religious beliefs, social support.
Conclusion: A city resilient and resilient to urban disasters that its inhabitants, based on their capacities and resources, participate in city decisions and plans in coherence with city executives and municipalities. It is a city whose risks have been identified, and the planning and appropriate measures for Protection and protection of people's lives and property, cultural heritage and social capital. It is a city that is able to organize its affairs in the foreground, during and after the crisis, to allocate the necessary resources and at all levels of citizen's awareness to reduce urban hazards.
By strengthening communication between people and institutions, promoting popular participation in urban planning and urban planning and crisis management and urban management plans, training, creating and maintaining social security, social capital perceived by the public in promoting and increasing the amount of fluctuation The social value of the studied neighborhoods plays an important role.
