مفهوم شناسي نام هاي احزاب سياسي از خلال سير تقابل جناح هاي راست و چپ در جمهوري پنجم فرانسه

فاقد عنوان لاتين

تقابل جناح هاي راست و چپ در فرانسه از انقلاب 1789 تا كنون همواره با فراز و نشيب هايي همراه بوده است. اين تقابل پس از طي دوره هاي مختلف و در پي برآمدن نظام هاي سلطنتي و جمهوري هاي چهارگانه فرانسه و پس از گذر از وقايع گوناگون تاريخي و سياسي سرانجام در جمهوري پنجم فرانسه به عنصر اصلي مبارزات سياسي احزاب تبديل مي شود. هر چند ژنرال دوگل با گفتمان مخالفت با احزاب سياسي به قدرت رسيد، اما سرانجام براي حفظ قدرت تن به فعاليت حزبي داد. بدين سان انتخابات هاي مختلف رياست جمهوري و مجلس قانون گذاري فرانسه در عصر جمهوري پنجم به صحنه ي مبارزات انتخاباتي ميان گليست ها كه جناح راست را نمايندگي مي كردند و جناح چپ دربرگيرنده ي كمونيست ها و سوسياليست ها بدل شد. از دوگل گرفته تا پمپيدو، ژيسكاردستن، ميتران، شيراك، ساركوزي، اولاند و تاحدودي مكرون، همگي با فعاليت در برنامه ي حزبي نسبتاً مشخصي به رياست قدرت اجرايي در فرانسه رسيده اند. نكته ي قابل تامل آن است كه در طيف راست، تشكيلات سياسي، با توجه به شرايط سياسي و اجتماعي، در بازه هاي زماني گوناگون برچيده شده و جاي خود را به احزابي با نام هاي جديد، گاه با همان افراد و تقريباً همان برنامه ها، مي دادند. اين تغيير نام ها گويي به رويكردي پايدار در ميان جناح راست تبديل شده و برگزيدن واژگاني مانند «اتحاد»، نشان از هدف گذاري مشخصي براي كسب آراي شهروندان در ذيل بيرقي گسترده تر دارد. در جناح چپ فرانسه اما جنبه ي ايدئولوژيك دست برتر را در مقايسه با نام هاي جذاب و گذراي احزاب راست گرا دارد.

فاقد چكيده لاتين