رابطه بين راهبردي‌هاي حل مسئله با تفكر انتقادي در دانشجويان دانشكده مهندسي راه‌آهن، دانشگاه علم و صنعت

هدف مقاله حاضر بررسي رابطه بين راهبردهاي حل مسئله با تفكر انتقادي در دانشجويان دانشكده مهندسي راه‌آهن، دانشگاه علم و صنعت است . اين مقاله كاربردي و روش آن از نوع همبستگي بوده است . جامعه آماري اين مقاله شامل كليه دانشجويان دانشكده مهندسي راه‌آهن بودند. تعداد كل دانشجويان 760 نفر بود كه بر اساس جدول تناسب حجم نمونه مورگان 260 نفر با روش نمونه‌گيري تصادفي طبقه‌اي به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوري داده‌ها پايايي پرسشنامه استاندارد حل مسئله كسيدي و لانگ (1996) برابر 0/86 و پايايي پرسشنامه در اين پژوهش با استفاده از ضريب آلفاي كرونباخ 0/84 گزارش شد. براي متغير تفكر انتقادي ميزان پايايي پرسشنامه در پژوهش (احمد بيگي، 1397) با استفاده از ضريب آلفاي كرونباخ 81% و پايايي پرسشنامه تفكر انتقادي در اين پژوهش 86/0 گزارش شد. براي تحليل داده‌ها از دو روش توصيفي و استنباطي استفاده شد. در روش توصيفي با استفاده از فراواني، ميانگين، انحراف استاندارد به بررسي وضعيت متغيرهاي موردبررسي و در بخش استنباطي با استفاده از آزمون كولموگروف – اسميرنف جهت توزيع داده‌ها استفاده شد. چون داده‌ها داراي توزيع نرمال بودند پس براي آزمون اين فرضيه‌ها از آزمون ضريب همبستگي پيرسون استفاده گرديد. كليه تحليل‌هاي آماري توسط نرم‌افزار كامپيوتري SPSS ورژن 23 استفاده شد. نتايج پژوهش حاضر نشان داد كه بين راهبردهاي حل مسئله و تفكر انتقادي ارتباط معنادار وجود دارد.

this article has no abstract