پديد آورندگان :
ايراني شاد، عارفه دانشگاه آزاد اسلامي - واحد تهران غرب، تهران - دانشكده هنر و معماري - گروه شهرسازي , حبيب، فرح دانشگاه آزاد اسلامي - واحد علوم و تحقيقات، تهران - دانشكده هنر و معماري - گروه شهرسازي , مهدوي نژاد، محمدجواد دانشگاه تربيت مدرس، تهران - دانشكده هنر و معماري - گروه معماري
كليدواژه :
معاصرسازي , بازتوليد مكان , محلات تاريخي , معاصرسازي مكان مبنا , تعاملات روزمره
چكيده فارسي :
يكي از ابعاد معاصرسازي شهري بعد اجتماعي است. تجارب فرهنگي به عنوان محرك در معاصرسازي محسوب مي‌شود. به همين دليل بازتوليد مكان براي مبناي كاربرد تجارب فرهنگي مي‌بايستي اساس بسياري از برنامه‌هاي معاصرسازي باشد. نوشته حاضر تلاشي براي تدوين رويكرد معاصرسازي مكان مبنا است. به نظر مي‌رسد ميان عوامل زمينه اي، توسعه اي، آينده نگري، تعاملات اجتماعي و بازتوليد ناخودآگاه و رويكرد معاصرسازي مكان مبنا در اينگونه فضاها رابطه معناداري برقرار باشد.
روش پژوهش: پژوهش حاضر نيازمند برخوردي كيفي است ازاينرو مبناي هستي شناسي تحقيق آزادپژوهي است. در اين مقاله براي ارزيابي روايي محتوايي از نظر متخصصان در مورد ميزان هماهنگي محتواي ابزار اندازه‌گيري و هدف پژوهش به دور وش كيفي و كمي، استفاده مي‌شود. براي ارزيابي ميزان پايايي ابزارهاي تحقيق از روش آلفاي كرونباخ استفاده شده است. جهت رسيدن به هدف اصلي مقاله به منظور ارزيابي اعتبار ويژگي‌هاي محيطي تبيين شده از مدلسازي معادلات ساختاري و تحليل عاملي تاييدي استفاده شده است.
يافته‌ها: در آخر مي‌توان گفت جهت گيري اين پژوهش درزمينه تبيين رويكرد معاصرسازي مكان-مبنا در پنج بعد اصلي «عوامل زمينه‌اي»، «عوامل توسعه‌اي»، «عوامل آينده نگري»، «فرآيندهاي اجتماعي»، «بازتوليدناخودآگاه» قابل تعريف مي‌باشد.
نتيجه گيري: به طور كلي مي‌توان به اين نتيجه رسيد كه عامل بازتوليد ناخودآگاه بيشترين تاثير را بر رويكرد معاصرسازي مكان مبنا دارد. دانش محلي، استفاده از مكان و تعاملات و تجارب از معيارهاي تاثيرگذار بر اين فرآيند مي‌باشند. معيار تعاملات و تجارب روزمره بيشترين تاثير را بر بازتوليد ناخودآگاه و به تبع آن بر فرآيند معاصرسازي مكان مبنا خواهد داشت.
چكيده لاتين :
Introduction and Purpose: One of the dimensions of urban contemporization is social. Cultural experiences are considered as stimuli of contemporization. For this reason, the reproduction of place for the basis of the application of cultural experiences must be the basis of many contemporization plans. The present study is an attempt to develop a place-based contemporization approach. It seems that there is a meaningful relationship between the underlying factors, developmental factors, foresighting, social interactions and unconscious reproduction, and the location-based contemporization approach in these spaces.
Method: The present study requires a qualitative approach; hence the basis of the research ontology is free research. In this paper, to evaluate the content validity according to the experts in terms of the amount of coordination between the measurement tool and the purpose of the research, two methods of qualitative and quantitative are used. Cronbach's alpha method was used to assess the reliability of research tools. In order to achieve the main goal of the paper, structural equation modeling and confirmatory factor analysis (CFA) have been used to assess the validity of described environmental features.
Findings: Finally, it can be said that the orientation of this research in the field of describing the place-based contemporization approach can be provided in five main dimensions of "underlying factors", "developmental factors", "social processes", "prospective factors", "everyday interactions", and "unconscious reproduction".
Conclusion: In general, it can be concluded that the unconscious reproduction factor has the greatest impact on the place-based contemporization approach. Local knowledge, use of place, and interactions and experiences are among the criteria that influence this process. The criterion of everyday interactions and experiences has the greatest impact on the unconscious reproduction and, consequently, on the process of the place-based contemporization.
