طراحي الگوي برنامه درسي وارونه مبتني بر يادگيري خودراهبر در درس كاروفناوري مقطع متوسطه اول

هدف از تحقيق حاضر، طراحي الگوي برنامه درسي وارونه مبتني بر توجه انتخابي و يادگيري خودراهبر در درس كار و فناوري مقطع متوسطه-ي اول بود. روش تحقيق كيفي با هدف كاربردي صورت گرفت. داده‌هاي كيفي لازم جمع‌آوري و با استفاده از روش تحليل محتواي كيفي به مثابه تكنيكي پژوهشي، مفاهيم، مقوله‌ها شناسايي و مورد تحليل قرار گرفت.جامعه آماري بخش كيفي پژوهش شامل اساتيد و متخصصان برنامه‌ريزي درسي در كشور ايران هستند كه در زمينه برنامه درسي وارونه، يادگيري خودراهبر اطلاعات لازم را داشته‌اند، مورد شناسايي قرار گرفته و در بخش كيفي از نظراتشان استفاده شد. در اين پژوهش با استفاده از روش نمونه‌گيري هدفمند و با در نظر گرفتن قانون اشباع به تعداد 15 نفر به عنوان نمونه آماري انتخاب شدند. براي گردآوري داده ها از مصاحبه نيمه ساختاريافته فردي با متخصصان برنامه درسي استفاده شده است. يافته‌ها نشان داد پايايي بازآزمون 68/. درصد است كه بيانگر پايايي مناسب است. براي تحليل داده‌هاي كيفي پژوهش از تحليل محتوا استفاده شد. نتايج نشان داد تحليل مصاحبه‌ها حاكي از اين موضوع است كه متخصصان به ارتباط بين برنامه درسي وارونه و يادگيري خودراهبر در مولفه‌هاي خود مديريتي، خود نظارتي و خودانگيختگي اشاره نمودند. اگر چه در برخي مقوله‌ها تاكيد بيش‌تري نسبت به مقوله‌هاي ديگر بود، اما آنان به نكاتي توجه كردند كه نشانه اهميت و تاثير مقوله‌هاي تحقيق حاضر است.

this article has no abstract