عنوان مقاله :
اصول انديشه سياسي قرآني امام خميني
عنوان به زبان ديگر :
Principles of the Qur’anic and Political Ideology of Imam Khomeini
پديد آورندگان :
دانش مهر، آرش دانشگاه آيت‌الله بروجردي - گروه علوم سياسي، بروجرد، ايران , رمضاني، رضا دانشگاه آيت‌الله بروجردي - گروه معارف، بروجرد، ايران
كليدواژه :
امام خميني , انديشه سياسي , قرآن , سياست , نظام سياسي
چكيده فارسي :
هدف پژوهش حاضر، بررسي اصول انديشه‌‌ي سياسي امام خميني مي‌‌باشد. روش پژوهش توصيفي-تحليلي بوده و يافته‌ها نشان داد، در انديشه‌‌ي سياسي امام خميني سياست و هرگونه تلاش سياسى به دو بخش الهى و غيرالهى تقسيم شده است. وى معتقد است كه اگر تلاش مديران، رهبران و برنامه‌ريزان امور اجتماعى و اصلاح‌طلبان و تحول‌خواهان در جهت صلاح، معنويت و مصالح مردم باشد، سياست الهى نام دارد. اين همان مفهومى است كه درباره‌‌ي اهل بيت به كار رفته است، و اگر چنين نباشد سياست شيطانى است. امام خمينى با اينكه در برخى از سخنان خود تصريح دارد كه اساساً هدف اصلى انبياء مسأله‌‌ي حكومت نبوده است و آنان براى تربيت و تزكيه‌‌ي اخلاقى و روحى انسان‌ها مبعوث شده‌اند، اما، مقوله‌‌ي مديريت اجتماعى و نظم سياسى جوامع بشرى را تا آنجا جدى و اجتناب‌ناپذير مى‌‌شناسد كه قرآن را به عنوان مجموعه معرفت‌ها و برنامه‌‌هاى معنوى و تربيتى انسان، كتاب حكومت دانست. وي بر اين باور است كه نسبت اجتماعيات قرآن با آيات عبادى آن از نسبت صد به يك هم بيشتر است. امام خميني كه قرآن را كتاب قانون مى‌شمارد، تقاضاى تشكيل دولت را در طبيعت تعاليم قرآن نهفته مى‌‌داند و براساس تعاليم قرآنى به ضرورت تشكيل نظام سياسى و نظم اجتماعى جهت رشد معرفتى و تكامل معنوى انسان‌ها باور دارد.
چكيده لاتين :
The purpose of the present article is to research about the principles of Imam Khomeini’s
political ideology. The method of study is descriptive analysis and the results showed that in
his doctrine, every political attempt is divided into Godly and non-Godly. He holds that if the
attempts of administrators, leaders, social planners and reformers target people’s prudence,
spirituality, and convenience, their politics would be recognized as Godly. Therefore, if the
leaders adhere to the political traditions of Ahl al-Bayt, their decisions would be for God;
otherwise, it would be for evil. Imam Khomeini in some of his speech emphasizes that the
main mission of the holy prophets and saints has not been the establishment of a government
because they have verily come for the ethical and spiritual treatment and purification of
human being. Yet, he acknowledges social administration and political order in human
society as a serious and inevitable issue such that he recognizes the Qur’an as a combination
of spiritual gnosis and plans for human being as well as a comprehensive book for the
governments. He holds that the relation between social verses compared to religious verses in
the Qur’an is even more than 10 to 1. Imam Khomeini who considers the Qur’an as the book
of law, asserts that the nature of Qur’anic instructions implicitly emphasize the need to
government and hence he believes in the necessity of political system and social order for the
gnosis growth and spiritual progress of humans.
