مقايسه‌ي نسبت محيط دور گردن به فاصله‌ي بين مجراي گوش خارجي تا لبه‌ي فوقاني مانوبريوم با معيار Cormack-Lehane

مقدمه: شكست براي حفظ راه هوايي بعد از القاي بيهوشي عمومي و يا در بيماران Multiple trauma كه نيازمند احياي راه هوايي و يا اكسيژن‌رساني هستند، يكي از علل شايع مرگ و مير و معلوليت مي‌باشد. از اين رو، مطالعه‌ي حاضر با هدف بررسي ارتباط نسبت اندازه‌گيري محيط دور گردن به فاصله‌ي بين مجراي گوش خارجي تا لبه‌ي فوقاني مانوبريوم، در مقايسه با معيار Cormack-Lehane در بيماران تحت لارنگوسكوپي انجام شد.روش‌ها: اين مطالعه، از نوع توصيفي مقطعي (Cross-sectional) بود كه در آن، محيط دور گردن بيماران از محل برآمدگي غده‌ي تيروئيد و فاصله‌ي بين مجراي گوش خارجي تا لبه‌ي فوقاني مانوبريوم بر حسب سانتي‌متر تعيين شد و از تقسيم محيط دور گردن به فاصله‌ي پيش‌گفته، شاخص مورد نظر محاسبه شد. در مرحله‌ي بعد، با استفاده از معيار Cormack-Lehane، درجه‌بندي نماي حنجره بررسي و با شاخص بررسي شده مقايسه گرديد.يافته‌ها: در اين مطالعه، 18 بيمار (15.65 درصد) لارنگوسكوپي سخت و 97 بيمار (84.35 درصد) لارنگوسكوپي آسان داشتند. مساحت زير نمودار Receiver operating characteristic (ROC) بين0.5-0.6 قرار داشت كه از عدد 0.6 كمتر بود. از اين رو، شاخص مورد مطالعه، معيار مناسبي براي سنجش سختي لارنگوسكوپي نبود و با انتخاب تصادفي، تفاوتي نداشت (0.255 = P).نتيجه‌گيري: به طور كلي، نتايج مطالعه‌ي حاضر نشان داد كه نسبت محيط دور گردن به فاصله‌ي كانال خارجي گوش تا مانوبريوم، نمي‌تواند به عنوان يك جايگزين مناسب براي معيار CormackLehane جهت پيش‌بيني لوله‌گذاري مشكل مورد استفاده قرار گيرد.