همبستگي هوش هيجاني با فرسودگي ناشي از داوري در داوران زن فوتبال ايران

مقدمه : داوري در فوتبال، از شغل هايي است كه در معرض هيجان هاي بالا، مي‌تواند پيامدهاي منفي براي سلامتي داوران در پي داشته باشد. بنابراين ، هدف پژوهش حاضر تعيين ميزان همبستگي هوش هيجاني و فرسودگي ناشي از داوري در داوران زن فوتبال ايران بود. روش كار : پژوهش حاضر يك پژوهش توصيفي همبستگي بود . تعداد جامعه 51 داور زن شاغل در ليگ فوتبال سال 1395 بانوان بود كه با توجه به تعداد كم جامعه، نمونه آماري برابر با كل جامعه لحاظ گرديد. جهت جمع‌آوري داده ها از آزمون خود گزارشي هوش هيجاني شاته (The Schutte Self Report Emotional Intelligence Test) (SSEIT) و سياهه فرسودگي ناشي از داوري (Burnout Inventory for Referees) استفاده شد. روايي صوري با نظر متخصصان و پايايي ابزارها به روش ضريب آلفاي كرونباخ مورد تائيد قرار گرفت. تحليل داده ها با استفاده نرم‌افزار اس پي اس اس نسخه 21 انجام شد. يافته‌ها : بين فرسودگي ناشي از داوري با مؤلفه‌هاي خوش‌بيني و تنظيم هيجان (0.59=r) و همچنين ارزيابي و ابراز هيجان (0.31=r) همبستگي معناداري وجود دارد (0.05 P). اما بين مولفه كاربرد هيجان (0.10=r) و فرسودگي شغلي داوران همبستگي معناداري وجود ندارد (P 0/05). همچنين، بين هوش هيجاني (0.43=r) و فرسودگي ناشي از داوري در داوران همبستگي معناداري در جهت منفي وجود دارد (0.05 P). نتيجه‌گيري: افزايش هوش هيجاني با كاهش فرسودگي ناشي از داوري در داوران زن همبستگي دارد. پيشنهاد مي‌گردد از آموزش هاي مناسب جهت افزايش هوش هيجاني و كاهش فرسودگي ناشي از داوري در داوران زن شاغل در ليگ فوتبال استفاده شود.