بازنگري در سطح فكري تاريخ بيهقي بررسي موردي: انطباق محتوا با سياست جنايي اقتدارگرا

تاريخ بيهقي يكي از مهمترين متون نثر فارسي، در طول هزاره گذشته مورد احترام دوستداران ادب پارسي بوده است. اين كتاب چند برابر آنچه اكنون در دست داريم، بخشهاي گمشده دارد ‌و به رغم آنكه با محوريت دوره مسعود غزنوي فراهم شده، كتابي صرفاً تاريخي نيست؛ بلكه داراي انديشه‌هاي سياسي، اجتماعي، فرهنگي و به ويژه مطالبي است كه ميتوان از آنها به سياست حكمرانان غزنوي -در زمينه كنترل بزهكاران، از طريق سركوبي محض و يا همراه با اقدامها و تدبيرهاي خاص پيشگيرانه از بزهكاري بوده است- را پي برد. از اين‌رو نگارندگان به دنبال آن هستند كه آيا در تاريخ بيهقي ميتوان مدلي از سياست جنايي را يافت و اين مدل با كدام يك از مدلهاي امروزي نزديكي بيشتري دارد؟ رديابي برخي از جلوه‌ها و ويژگيهاي سياسي نظام اقتدارگرا در اين اثر موجب ميشود، از دل اين موضوع به مفهوم نوين سياست جنايي (خصوصاً سياست جنايي اقتدارگرا) رسيده و آن را مورد بررسي قرار داد.