عوامل خطر مرتبط با پريودنتيت مزمن: مطالعه مورد-شاهدي

زمينه و هدف: پريودنتيت مزمن شايع‌ترين فرم بيماري پريودنتيت است و به عنوان يك بيماري التهابي با پيشرفت آهسته در نظر گرفته مي‌شود. فاكتور هاي محيطي و سيستميك ممكن است پاسخ ايمني ميزبان به بيوفيلم را تغيير دهد و بيماري سير تخريبي پيشرونده پيدا كند. پريودنتيت مزمن به عنوان يك بيماري عفوني كه منجر به التهاب در بافت ساپورت‌كننده دندان، از دست دادن اتصالات پريودنتال و تحليل استخوان مي شود، تعريف شده است. عوامل خطر مرتبط با اين بيماري اهميت دارد. اين مطالعه با هدف ارزيابي برخي از عوامل خطر مرتبط با پريودنتيت ازجمله سيگار، مشروبات الكلي، مسواك زدن و وضعيت اقتصادي و اجتماعي (SES) انجام شده است. مواد و روش ها: اين مطالعه موردشاهدي روي 120 بيمار مبتلا به پريودنتيت و 120 فرد سالم در اراك انجام شد. براي تخمين SES از پرسش‌نامه مبتني بر دارايي و براي ارزيابي ساير متغيرها از پرسش‌نامه عوامل جمعيتي و عوامل خطر استفاده شده است. علاوه‌براين، براي تشخيص پريودنتيت از مشخص كردن مناطق تجمع پلاك و معاينه باليني بهره برده شد. به منظور بررسي ارتباط بين پريودنتيت با ساير متغيرها از رگرسيون لجستيك چندسطحي استفاده شد. داده‌ها با استفاده از نرم افزار Stata 11 تجزيه‌وتحليل شد. ملاحظات اخلاقي: اين مطالعه با كد اخلاق 1397.145در كميته اخلاق پژوهش دانشگاه علوم پزشكي اراك به ثبت رسيده است. يافته ها: برآورد پريودنتيت در سن بالاي 30 سال 2/91 (8/37 ،1/01 :CL%95) بود. در مقايسه با افراد با SES پايين، تخمين متغير نسبت شانس ( OR ) از پريودنتيت در بين افراد مبتلا به SES متوسط 2/28 (4/27 ،1/22 :CL%95) و در بين افراد داراي SES بالا 0/89 (0/98 ،0/79 :CL%95) بود. در مقايسه با بيماراني كه مسواك نمي‌زنند، برآورد OR از ميزان پريودنتيت در بيماراني كه مسواك مي‌زنند، 0/67 (0/89 ،0/39 :CL%95) بود. برآورد OR از پريودنتيت در ميان افرادي كه مسواك خود را در مدت بيش از 6 ماه تعويض كرده‌اند، در مقايسه با افرادي كه مسواك خود را در مدت زير 3 ماه تعويض كرده‌اند، 4/96 (11/3 ،2/27 :CL%95) بود. برآورد OR از پريودنتيت 3/09 (4/76 ،1/52 :CL%95) در ميان افراد در حال حاضر سيگاري بود. نتيجه گيري: مطالعه ما نقش سيگار و نيز مصرف سابق استعمال دخانيات، مشروبات الكلي، مسواك زدن و SES را در بروز پريودنتيت تشخيص داده است.