اثر منبع فيبر و سطح ترئونين جيره بر عملكرد رشدي، قابليت هضم مواد مغذي و خصوصيات شيرابه‌ گوارشي جوجه‌هاي گوشتي طي دوره‌ 24 روزه

هدف از اين تحقيق، بررسي تاثير منابع مختلف فيبر و سطوح مختلف ترئونين بر پاسخ رشد، قابليت هضم مواد مغذي و برخي ويژگي هاي شيرابه‌ گوارشي جوجه‌هاي گوشتي بود. در اين آزمايش از تعداد 180 قطعه جوجه خروس گوشتي سويه راس 308 در قالب يك طرح كاملاً تصادفي با آرايش فاكتوريل 3 ×2 با 5 تكرار و 6 جوجه در هر تكرار به مدت 24 روز استفاده شد. جيره ها حاوي دو منبع فيبر (پوسته نخود و تفاله چغندر قند) در سطح 5 درصد و سه سطح ترئونين (90 ، 100 و 110درصد سطح توصيه شده) بودند. مطابق نتايج؛ اثر متقابل معني‌داري بين منبع فيبر و سطح ترئونين بر مصرف خوراك مشاهده شد (0.05 p)، به‌طوري ‌كه جوجه‌هاي تغذيه شده با جيره حاوي تفاله چغندر قندِ مواجه با كمبود ترئونين در مقايسه با جيره مشابه حاوي پوسته نخود مصرف خوراك كمتري داشتند. افزايش وزن و ضريب تبديل خوراك جوجه‌ها تحت تاثير اثر متقابل منبع فيبر و سطح ترئونين قرار نگرفت. افزايش وزن پايين و ضريب تبديل خوراك بالاي جوجه‌ها در اثر مصرف تفاله چغندر قند نسبت به پوسته نخود مشاهده شد (0.05 p). قابليت هضم ماده خشك، ماده آلي و چربي خام و نيز انرژي قابل متابوليسم ظاهري در اثر تغذيه تفاله چغندر قند در مقايسه با پوسته نخود كاهش يافت (0.05 p). كمبود ترئونين جيره قابليت هضم ماده آلي را كاهش داد (0.05 p). استفاده از تفاله چغندر قند در مقايسه با پوسته نخود موجب افزايش ph محتويات سنگدان و روده كور و ويسكوزيته شيرابه گوارشي ژژنوم و ايلئوم شد (0.05 p). وزن نسبي سنگدان در اثر پوسته نخود در مقايسه با تفاله چغندر قند افزايش يافت (0.05 p). در كل، تفاله چغندر قند نسبت به پوسته نخود با افزايش ويسكوزيته شيرابه گوارشي موجب كاهش قابليت هضم مواد مغذي و افت عملكرد رشدي جوجه‌ها شد و اثر متقابل محسوسي بين منبع فيبر و سطح ترئونين جيره به جزء بر مصرف خوراك مشاهده نشد.