بررسي عوامل مؤثر در بهبود قابليت‌هاي فضاهاي ورزشي در راستاي توسعه امنيت شهري

پژوهش حاضر با هدف بررسي عوامل مؤثر در بهبود قابليت‌هاي فضاهاي ورزشي در راستاي توسعه امنيت شهري انجام شده است. روش پژوهش حاضر از نوع پيمايشي بود كه به‌صورت ميداني اجرا شد. جامعه آماري پژوهش همه اساتيد دانشگاهي و مديران برخي مكان‌هاي ورزشي خصوصي و دولتي شهر تهران بودند. ابزار پژوهش پرسش‌نامه پژوهشگرساخته‌اي بود كه با توجه به نظريه پيشگيري از جرم ازطريق طراحي محيطي و نظرهاي خبرگان طراحي شد. روش آماري شامل آزمون‌هاي تحليل عاملي اكتشافي و همچنين فرايند تحليل سلسله‌مراتبيگروهي بود. همه تجزيه‌وتحليل داده‌هاي پژوهش حاضر در نرم‌افزارهاي اس. پي. اس. اس. و سوپردسيژن انجام شد. نتايج تحليل عاملي اكتشافي نشان داد كه درمجموع، هشت عامل 84.482 درصد از واريانس كل سؤال‌ها را در برگرفتند. نتايج رتبه‌بندي نشان داد كه عوامل نظارتي با نمره نرمال 0.318، مهم‌ترين عامل براي بهبود قابليت‌هاي فضاهاي ورزشي در راستاي توسعه امنيت شهري بودند. همچنين، براساس نتايج، عوامل برنامه ايفعاليتي با نمره نرمال 0.271 و عوامل دسترسي مربوط با نمره نرمال 0.234، ديگر عوامل براي بهبود قابليت‌هاي فضاهاي ورزشي در راستاي توسعه امنيت شهري بودند. افزون‌براين، عوامل آسايش بصري و محيطي با نمره نرمال 0.045 كم‌اهميت‌ترين عامل در مقايسه با ساير عوامل براي بهبود قابليت‌هاي فضاهاي ورزشي در راستاي توسعه امنيت شهري بود.