ارتقا باكتري پروبيوتيك لاكتوباسيلوس روتري به‌وسيله تكنيك اكستروژن دولايه با سديم آلژينات و موسيلاژ دانه ريحان

در اين پژوهش، ريز‌پوشاني به روش اكستروژن بر روي باكتري لاكتوباسيلوس روتري به‌صورت دولايه انجام شد. لايه اول سديم آلژينات و لايه دوم موسيلاژ دانه ريحان، در پنج غلظت (0.2، 0.4، 0.6، 8/۰ و ۱ درصد) بود. سپس عكس‌برداري به جهت تعيين قطر لايه‌ها و مؤلفه‌هاي رنگ L*،a*،b*، سفيدي و زردي بر روي دانك‌ها صورت پذيرفت. آزمون‌هاي ماندگاري حرارتي، ماندگاري در شرايط اسيدي به همراه نمك، همچنين توليد اسيد و رشد باكتري آزاد و ريزپوشاني شده در محيط كشت MRS مورد بررسي قرار گرفت. نتايج اين تحقيق نشان داد كه افزايش درصد صمغ موسيلاژ بكار رفته به‌عنوان لايه دوم، مي‌تواند باعث تغيير معنادار در قطر لايه خارجي گردد. مؤلفه‌هاي b*، سفيدي و زردي افزايش يافت؛ ولي مؤلفه L*كاهش معنادار داشت (0.05 p). در دماي°C72، دانك واجد يك درصد موسيلاژ دانه ريحان به مدت min 5 توانست حد مجاز log CFU/ml) 6) برحسب منحني ريگراسيون حفظ نمايد. ولي باكتري آزاد تنها min 0.6 در اين حد مجاز، ماندگاري داشت. با افزايش غلظت موسيلاژ دانه ريحان ميزان ماندگاري باكتري‌ها در شرايط نمكي و اسيدي افزايش يافته و ماندگاري دانك (min 7.5) بيشتر از باكتري آزاد (min 2.5) در شرايط مشابه بود. ميزان ايجاد اسيد و رشد باكتري در دانك نسبت به باكتري آزاد كندتر بود.