ميزان بروز خطاهاي پزشكي و عوارض ناخواسته در بيمارستان با استفاده از ابزار نشانه‌هاي كلي

زمينه و هدف: خطاي پزشكي عدم موفقيت يك اقدام برنامه‌ريزي شده بهداشتي و درماني در رسيدن به اهداف تعيين شده يا استفاده از يك برنامه اشتباه بهداشتي و درماني براي رسيدن به هدفي است. خطاهاي پزشكي افزون‌بر تحميل رنج به بيماران، هزينه زيادي به نظام سلامت تحميل مي‌كند. هدف اين پژوهش شناسايي عوارض ناخواسته و تحليل علل بروز آن‌ها در بيمارستان بود. روش بررسي: اين پژوهش توصيفيمقطعي به‌صورت گذشته‌نگر در بيمارستاني در شهر تهران از دي تا اسفند 1395 انجام شد كه تعداد 377 پرونده بيماران ترخيص يا فوت شده از تاريخ اول فروردين 1394 تا پايان اسفند 1394 به‌صورت تصادفي ساده انتخاب شدند. پرونده‌هاي بيماران توسط كارشناس باليني با استفاده از ابزار نشانه‌هاي كلي (The Global Trigger Tool) بررسي و عوارض ناخواسته شناسايي شد. نوع و شدت عوارض توسط پزشك ارزيابي و صحه‌گذاري شد. يافته‌ها: حدود 15.9% بيماران دچار عوارض ناخواسته شده بودند. ميزان عوارض ناخواسته 19.1 در هر 100 پذيرش و 5.7 در هر 100 روز بستري بود. حدود 50% موارد عوارض ناخواسته منجر به آسيب موقت يا افزايش مدت زمان بستري بيماران شد. بيشترين عارضه ناخواسته مربوط به خونريزي، عفونت‌هاي بيمارستاني و سقوط بيمار و مهمترين علل بروز عوارض ناخواسته مربوط به كاركنان و فرايندهاي بيمارستاني بود. تعداد عوارض ناخواسته شناسايي شده با استفاده از ابزار نشانه‌هاي كلي 100 برابر تعداد عوارض ناخواسته شناسايي شده با استفاده از فرم گزارش داوطلبانه خطاها بود. نتيجه‌گيري: ميزان عوارض ناخواسته در بيمارستان مورد مطالعه زياد بود. ابزار نشانه‌هاي كلي حساسيت و ويژگي بيشتري نسبت به روش گزارش داوطلبانه عوارض ناخواسته، در شناسايي عوارض ناخواسته دارد.