بررسي تطبيقي گذرايي و فرايندها در زبان عربي و انگليسي

زبان عربي، از جمله زبان‌هاي سامي است. به سبب آنكه، عربي زبان دين و مذهب بوده، سخنگويان بسياري دارد. زبان انگليسي از جمله زبان‌هاي هند و اروپايي است. زبان انگليسي، زبان علم و فن‌آوري بوده و از سوي ديگر به دليل سخنگويان بسيار و جهاني بودن‌اش، جايگاه ويژه اي دارد. اين پژوهش، به مقايسه فرايندها در زبان عربي و انگليسي پرداخته و قصد دارد كه به بيان شباهت ها و تفاوت ها در فرايندها مشاركين اصلي و عناصر پيراموني بپردازد. بر اين مبنا، مقاله حاضر بر آن است تا به تعريف فعل و فرايند و گذرايي در دو زبان، تفاوت ها و شباهت ها در نوع فرايندها بپردازد. دستور نقش گرايي هليدي با فرض اينكه الگوهاي تجربه در قالب فرايندها و نظام گذرايي در زبان بازنمايي مي شود، فرايندهاي شش گانه را مطرح ساخت. فرايند اصلي به مادي، ذهني و رابطه اي تقسيم مي شوند و فرايندهاي فرعي به كلامي، رفتاري و وجودي. بررسي كتاب هاي دستور سنتي و زبان‌شناسي نوين نمايانگر آن است كه اختلاف ديدگاه در بيان گذرايي در اصطلاح‌ها و نام‌گذاري است. تعدي و گذرايي به يك معنا مورد استفاده قرار گرفته‌اند و تفاوت اساسي ميانِ فرايند ربطي و كلامي مطرح است. در زبان انگليسي فرايند ربطي و كلامي در قالب فرايند ربطي آورده مي‌شود، درحالي كه در زبان عربي فرايندي وجود ندارد. فرايند كلامي نيز در زبان عربي محذوف است و داراي جانشيني به اسم حرف ندا است.