معرفي الگويي براي اندازه‌گيري و ارزيابي قدرت سايبري يك سازمان دفاعي در ج.ا.ايران

امروزه قدرت سايبري دفاعي براي يك سازمان نظامي در كشور اهميت ويژه اي دارد. با توجه به اينكه چهار حوزه زمين، دريا، هوا و فضا از فضاي سايبري براي انجام بهتر و كاراتر عمليات ‌هاي خود بهره مي ‌برند؛ يك الگوي ارزيابي قدرت سايبري براي سازمان دفاعي مي ‌تواند بينش صحيحي از متغيرهاي اثرگذار بر قدرت سايبري دفاعي را در اختيار مديران و تصميم ‌گيران اين حوزه قرار دهد. هدف از اين مقاله، شناسايي و الگوسازي مؤلفه ‌هاي ارزيابي قدرت سايبري، براي يك سازمان دفاعي است كه درنهايت 5 مؤلفه، 26 شاخص و 78 سنجه براي اندازه ‌گيري معرفي گرديده است. الگوي معرفي شده با مطالعه الگوهاي ارزيابي سايبري و برنامه ‌هاي راهبردي ملي سايبري، مؤلفه ‌هاي قدرت سايبري دفاعي استخراج گرديده، و با استفاده از روش الگوسازي معادلات ساختاري با رويكرد كمترين مربعات جزئي با سنجه ‌هاي تكويني، كشف و تعيين اعتبار شده است. فن (تكتيك) نامبرده شده از داده هاي تجربي (قضاوت خبرگان) براي الگوسازي استفاده مي نمايد. روش تحليل در اين نوع الگوسازي تحليل آماري است كه ارتباط و اهميت مؤلفه ‌هاي الگو را با استفاده از آزمون ‌هاي مختلف و دقيق آماري موردسنجش قرار مي دهد. نتايج سطوح معناداري سنجه ‌هاي (سؤال هاي تحقيق) هر سازه اصلي (ابعاد) و فرعي (مؤلفه ها) به ميزان حداقل 90% تا حداكثر بيش از 99%  (نزديك به 1) را نشان مي ‌دهد. اين مقادير براي معناداري اتصال سازه ‌هاي اصلي به يكديگر و اتصال سازه ‌هاي فرعي به اصلي نيز برقرار مي ‌باشد. همچنين مقادير براي سازه ‌هاي اصلي نشان‌دهنده تبيين واريانس توسط متغيرهاي پيش‌بين و حد مطلوب كسب شده براي آنها مي باشد. بنابراين اعتبار متغيرهاي انتخاب شده و الگوي ترسيم شده براي آنها (روابط و چگونگي اثرگذاري متغيرها) تأييد گرديده است.