الگوي توسعه راهبردي منابع انساني در حوزه امنيت سايبري نيروهاي مسلح ج.ا.ايران

در كنار ابعاد فني و تجهيزاتي، تحقق امنيت سايبري نيازمند توسعه و پرورش منابع انساني شايسته و كارآمد است. از اين‌رو، در اين تحقيق به طراحي الگوي توسعه راهبردي منابع انساني در حوزه امنيت سايبري نيروهاي مسلح ج.ا.ايران به‌عنوان هدف اصلي تحقيق مبادرت شده است. پژوهش حاضر از لحاظ هدف، كاربردي توسعه‌اي و از جنبه گردآوري و تحليل داده‌ها، كمي است. به‌منظور تحقق هدف تحقيق در مرحله اول با استخراج 140 شاخص، 50 مؤلفه و 15 بُعد از مطالعات اكتشافي، الگوي مفهومي طراحي گرديد. در مرحله دوم بر اساس اجزاي الگو، پرسشنامه‌اي تنظيم گرديد. روايي (صوري و محتوايي) و پايايي اين پرسشنامه با نظرخواهي از تعداد 8 نفر از خبرگان مورد بررسي قرار گرفت. در مرحله سوم بر اساس نظريات 43 نفر از خبرگان علمي و اجرايي حوزه امنيت سايبري كشور، مطلوبيت و روابط اجزاي الگو با استفاده از نرم‌افزارهاي SPSS و PLS مورد ارزيابي قرار گرفت. نتايج اين مرحله نشان داد كه در سطح p≤ 0/05 از ميان 20 فرضيه تنظيمي به‌جز سه فرضيه، رابطه ابزارهاي توسعه كاركنان و فرهنگ جهادي، نقش ميانجي بلوغ، مشاركت و همكاري ذي‌نفعان در رابطه بين ابزارهاي توسعه ذي‌نفعان و ارتقاي حكمراني امنيت سايبري و نيز نقش ميانجي متغير ميانجي گفته‌شده در رابطه بين ابزارهاي توسعه ذي‌نفعان و ارتقاي شاخص‌هاي جهاني آمادگي امنيت سايبري، ساير فرضيات معنادار بوده است. در پايان، بر اساس نتايج تحقيق، پيشنهادهايي درخصوص چگونگي تحقق توسعه راهبردي منابع انساني در حوزه امنيت سايبري نيروهاي مسلح ارائه گرديده است.