ارزش‌گذاري مقايسه‌اي خدمات سلامت بيماران نورولوژي اطفال با استفاده از مدل‌هاي بهايابي بر مبناي فعاليت زمان‌گراي فازي و سنتي

زمينه و هدف: اختلالات نورولوژي، شرايطي است كه ناشي از اختلال در بخشي از مغز يا سيستم عصبي باشد. افزايش شيوع اين اختلالات و بار اقتصادي بالايي كه بر جامعه تحميل مي كند، لزوم بازنگري در سياست هاي اصلاح مراقبت ‌هاي بهداشتي را بيش از پيش نمايان ساخته است. پژوهش حاضر با هدف محاسبه‌ ي بهاي تمام شده‌ ي خدمات ارايه شده به بيماران نورولوژي اطفال درصدد است به كاهش هزينه ‌ها كمك نمايد. روش بررسي: پژوهش حاضر يك مطالعه ‌ي موردكاوي از نوع كمي است كه به شيوه ‌ي توصيفيتحليلي به ‌صورت مقطعي به پياده‌ سازي مدل بهايابي بر مبناي فعاليت زمان گراي فازي (FTDABC) در درمان بيماران نورولوژي اطفال در سال 1395 پرداخته است. به ‌منظور بررسي تفاوت معني ‌داري بهاي تمام شده خدمات در مدل بهايابي FTDABC و سنتي از آزمون ناپارامتريك ويلكاكسون استفاده شد. يافته ‌ها: يافته‌ هاي پژوهش، ضمن تاييد معني ‌داري بهاي تمام شده‌ ي خدمات ارايه شده به بيماران به هر دو روش بهايابي، بهاي تمام شده ‌ي خدمات درماني بيماران با استفاده از مدل FTDABC را معادل 5,736,843,432 ريال برآورد كرد كه از اين مقدار 41/61% به سربار و 94/5% به هزينه ‌ي ظرفيت بي‌ استفاده ‌ي سربار اختصاص يافت. فعاليت ويزيت و مشاوره، كنترل علايم حياتي و جابه ‌جايي بيمار به‌ ترتيب زمان برترين فعاليت ها در فرايند درمان شناسايي شد. نتيجه ‌گيري: بر اساس يافته‌ هاي پژوهش، نياز به اصلاح مديريت منابع انساني و كاهش ظرفيت بي‌ استفاده جهت افزايش اثربخشي منابع بيمارستان و بهبود فرايندهاي درماني ضروري به نظر مي رسد. درصورتي كه مدير بتواند فعاليت جابجايي بيماران را 20% كاهش دهد، منجر به كاهش 2/89% زمان و 1/86% بهاي تمام شده فرايند درمان مي ‌شود.