عوامل موثر بر انجام رفتار خودآزمايي پستان در زنان خانه‌ دار شهر بيرجند بر اساس الگوي فرانظري

مقدمه: خودآزمايي پستان ابزاري ساده، ارزان و بدون نياز به فناوري جهت تشخيص زودهنگام سرطان پستان است و در بيشتر كشورها خصوصاً كشورهاي در حال توسعه تنها شيوه واقع گرايانه كشف سريع سرطان پستان مي باشد. لذا اين مطالعه با هدف تعيين عوامل موثر بر انجام رفتار خودآزمايي پستان در زنان خانه دار انجام شد.روش بررسي: اين مطالعه توصيفي تحليلي بر روي 450 نفر از زنان خانه دار 40-20 سال مراجعه كننده به مراكز بهداشتي درماني كه به روش خوشه اي چند مرحله اي تصادفي انتخاب شده بودند، انجام شد. داده ها از طريق پرسشنامه محقق ساخته مشتمل بر اطلاعات دموگرافيك و سازه هاي مدل فرانظري جمع آوري گرديد. سپس در نرم افزار SPSS19 وارد و براي داده هاي نرمال از آزمون t و آناليز واريانس يك طرفه و داده هاي غيرنرمال كروسكال واليس، من ويتني و تست دقيق فيشر استفاده شد.يافته ها: ميانگين سني زنان 5.2±30.7 سال بود. بر اساس سازه مراحل تغيير 32.9% زنان در مرحله پيش تفكر، 19.6% تفكر، 23.3% آمادگي، 18.2% عمل و 6% در مرحله نگهداري بودند. ميانگين نمره سازه توازن تصميم گيري 0.57±2.33، فرآيندهاي تغيير 0.82±2.51 و خودكارآمدي 0.81±1.61 بود. از بين متغيرهاي مورد مطالعه سطح تحصيلات و آگاهي رابطه معني داري را با سازه هاي مدل نشان دادند (P 0/05). نتيجه گيري: با توجه به نتايج مطالعه اكثريت زنان مورد مطالعه رفتار خودآزمايي پستان را انجام نمي دادند. لذا انجام مداخلات آموزشي به منظور ارتقاي رفتار خودآزمايي پستان ضروري به نظر مي رسد.